INTERESSANTE COLUMNS VAN ONZE VAKSPECIALISTEN
Aan het woord
Het blijkt dat Chronische stress via een aantal neurale netwerken en biochemische processen lichaamsfuncties schade toebrengt. De schade bestaat meestal uit een verhoogde ontstekingsgevoeligheid. Dit kan aanleiding zijn tot ziektebeelden die opgestart worden door ontstekingen. Ontstekingen die verschillende organen kunnen betreffen, meestal afhankelijk van familiale predispositie of die betrekking hebben op het type stress dat ten grondslag ligt aan een specifieke aandoening.
We weten daar te weinig van af omdat we meer bezig zijn met de farmacologische therapie dan met de holistische benadering van het probleem.
Als we de reactie van chronische stress op ons lichaam nader bekijken dan blijkt er een sterke interactie met ons immuunapparaat te zijn. Chronische stress veroorzaakt op twee manieren een versterking van een ontstekingsreactie.
Ten eerste door het opstarten van ontstekingsreacties via het sympathische zenuwstelsel en lymfoïde organen en het beenmerg. De op deze wijze geactiveerde immuuncellen produceren het cytokine IL-6. Deze stof zorgt onder andere voor een versterking maar vaak ook de inductie van een ontstekingsreactie. Bij een natuurlijke reactie op gevaar is deze stressreactie prima, omdat een hyperactief immuunsysteem beter eventuele verwondingen en daarbij optredende infecties aan kan. Maar bij chronische stress is zo’n overactief immuunsysteem schadelijk en kan uitmonden in een scala aan chronische ziekten.
Het is duidelijk dat er onder normale omstandigheden een balans moet zijn om escalatie van ontstekingsreacties te voorkomen. Tijdens een infectie met het COVID-19 virus zien we dat deze balans soms niet gevonden wordt en een reactiepatroon optreedt dat leidt tot cytokinestorm die een escalatie van ontstekingen in gang zet. Daarbij komen mediatoren (biochemische stoffen) vrij die aanleiding zijn tot de vorming van micro-stolsels in orgaansystemen. Zoals reeds eerder vermeld is dit aanleiding tot een ‘multi-organ failure’, met de dood als gevolg.
Chronische stress activeert transcriptiefactoren, zoals we hebben gezien. De transcriptiefactor ‘NF kappa B’ heeft zo’n beetje het hele immuunsysteem onder zijn hoede. Het is juist deze transcriptie factor die bij chronische stress actief is en zorgt voor een ontsporing van immuunreacties. Via het autonome zenuwstelsel produceren de hypofyse en de bijnieren hormonen, zoals cortisol, adrenaline en noradrealine, die eveneens het immuunsysteem onder druk zetten, dan weer activeren, dan weer onderdrukken en zo zorgen voor een disbalans in het functioneren.
Zoals eerder ter sprake gekomen worden ziekteprocessen als fibromyalgie, pijnsyndromen en vermoeidheidssyndromen vaak afgedaan met ‘het zal wel tussen de oren zitten’. Dit draagt zeker niet bij aan het begrip van deze, toch eigenlijk wel zeer alarmerende en frustrerende ziektebeelden. Vooral ook omdat je door je omgeving vaak als de ultieme zeurkous wordt bestempeld. Vele artsen hebben geen idee waarop deze ziektebeelden berusten. Het bloedonderzoek en de (on)nodige en beeldvormende onderzoeken laten allemaal geen afwijkingen zien, dus als er geen afwijkingen gevonden kunnen worden is er toch niets aan de hand?
Wat is dan de werkelijke oorzaak?
Welnu, zoals we hebben gezien leidt chronische stress tot het aanzetten van ontstekingsreacties. Dit zogenaamde ‘inflammasoom’ is de startmotor van ontstekingsprocessen en is in bijna alle weefsels terug te vinden. In heel veel cellen in ons lichaam zijn moleculen aanwezig die na activatie een groot complex vormen, het ‘inflammasoom’ genaamd. Via ontstekingseiwitten communiceert het immuunsysteem direct met het centraal zenuwstelsel. Een van de reacties is een activering van het slaapcentrum, waardoor je chronisch vermoeid bent, ook al heb je geen enkele inspanning verricht.
Vanuit stress en sterke geestelijke, maar ook fysieke trauma’s, kunnen dus ontstekingen ontstaan in bijvoorbeeld spieren, gewichten of darmen met alle daarbij behorende klachten, die ook meestal gepaard gaan met pijnen.
Naast de vermoeidheid komen ook allerlei psychische klachten tevoorschijn zoals angst, depressie, slechte concentratie en slaapstoornissen. Het ziektebeeld dat op deze manier ontstaat heet dan Fibromyalgie, vaak een wisselend beeld gekenmerkt door een combinatie van diverse klachten gepaard met veel pijn.
De klachten hebben meestal geen direct aanwijsbare oorzaak, maar hebben wel vaak een relatie met ernstige jeugdtrauma’s.
Het lijkt van belang om het fenomeen pijn nader onder de loep te nemen.
Iedereen weet wat pijn is, meestal door een lichamelijk trauma veroorzaakt of door een ontstekingsproces. In feite is het een signaal van het lichaam van: ‘let op er is op deze plaats iets aan de hand waar je aandacht aan moet besteden’.
Of we willen of niet, we moeten er wel aandacht aan besteden, want als we dat niet zouden doen dan kunnen we onszelf in levensgevaar brengen. Dit soort pijn heeft dus een duidelijke functie en oorzaak. Maar de pijn die optreedt bij ziektebeelden zoals hierboven beschreven komen op een andere manier tot stand.
Er is een hele familie van pijnreceptoren, een daarvan zijn de zogenaamde ‘zuur gevoelige pijnreceptoren’. Bij kleine veranderingen in de zuurgraad van het weefsel geven deze receptoren een signaal af dat in de hersenen tot een pijnsignaal leidt. Ontstekingen geven veelal aanleiding tot een verhoogde zuurgraad van in het weefsel.
Water heeft een neutrale zuurgraad (pH = 7), is de pH lager dan noem je dat zuur, is de pH hoger dan noem je dat basisch of ook wel alkalisch. De pH in ons lichaam is met een pH van 7,2 dus licht basisch. Bij deze pH zijn de zuurgevoelige receptoren enkelvoudig en inactief. De zuurgevoelige receptoren werken via zuurgevoelige eiwitten. Drie van deze eiwitmoleculen kunnen een complex molecuul vormen bij verhoging van de zuurgraad (dus een verlaging de pH)
Als je met je vinger op je huid tikt dan voelt dat mechanisch, maar absoluut niet als pijn. Maar als er ter plekke op dat moment een beschadiging is zoals bijvoorbeeld een wondje, een lichte verbranding of een ontsteking, dan voelt dat kleine tikje als pijnlijk. Dit komt doordat bij de geringe toename van de zuurgraad in het weefsel bij irritatie, beschadiging of ontsteking de zuurgevoelige eiwitten een complex van drie hebben gevormd, waardoor een zeer heftige pijn wordt geregistreerd.
Bij chronische stress start de aanmaak van een actief inflammasoom waardoor de ontstekingsgraad omhoog gaat, met als gevolg dat de pijnreceptoren worden geactiveerd. Het lichaam reageert op deze uit de hand gelopen situatie en maakt het stofje ‘Substance P’ aan, dat de stressrespons remt, maar het verlaagt helaas de pijndrempel doordat het aantal pijnreceptoren toeneemt.
Uiteindelijk treedt een cascade van reacties in werking door de vorming van een aantal eiwitten die ook nog eens de omgeving rond de pijnplek gaan veranderen. Door de productie van VGE (een groeifactor voor kleine bloedvaten) en BDNF (groeifactor voor zenuwtakken) verandert zowel de doorbloeding als de temperatuurregulatie ter plekke bij een toename van pijnreceptoren.
Het zijn uiterst complexe veranderingen die uiteindelijk ten grondslag liggen aan klachten zoals fibromyalgie en aanverwante ziektebeelden zoals chronisch vermoeidheidssyndroom en onbegrepen pijnsyndromen. Deze heftige ziektebeelden hebben een achtergrond van ernstige stress momenten waardoor blijvende veranderingen in hersenstructuren, stresshormoonbalansen en epigenetische veranderingen zijn aangebracht. Ingewikkeld is het wel, maar de praktiserende medicus ziet geen afwijkingen, dus geen ziekte.
Het is van belang dat deze patiënten een op de persoon afgestemde (deels ook psychische) behandeling krijgen en vooral ook steun bij het ontwikkelen van een goede levensstijl. Volstrekte onkunde en onbegrip is helaas wat de reguliere gezondheidszorg deze patiëntengroep te bieden heeft.
Als je behoort tot deze patiëntengroep probeer dan hulp te zoeken bij een natuurgenezer, bespreek waar de problemen mogelijk verband mee hebben, ga ze naar boven halen en probeer de stress er af te halen. Dit kan door een dagelijks meditatieprogramma te realiseren, uiteraard eerst onder begeleiding.
Je zal merken dat reeds na enkele weken een ontspanning van jouw lichaam optreedt. Meditatie van ongeveer 20 min per dag doet namelijk het omgekeerde van een chronische stress reactie op je lichaam. Ook yoga heeft een dergelijk effect, evenals sporten.
Bouw je medicijnkast af en verander samen met een deskundige jouw lifestyle. Denk aan de wijsheden van de Tolteken en streef die na. Het is niet eenvoudig om dit voor elkaar te boksen, omdat het (juist voor jou) moeilijk is je ertoe te zetten. Jouw genezingsproces vraagt tijd, inspanning en discipline en veel begrip van jouw omgeving. Maar na enkele maanden zullen veel van je klachten zijn verdwenen. Val niet terug in oude gewoontes, blijf bij de les (dat wordt steeds makkelijker) en je zal weer normaal kunnen functioneren.
De toverwoorden zijn: meditatie, yoga, sport en lifestyle.
Meerdere chronische ziektebeelden moeten nog aan de orde komen, dus blijf alert op Orjana.nl .
Voor nu, een genezende groet van dr Roel.
Uitingen van derden in columns reflecteren niet per definitie de visie van Orjana.nl
** Wie een vraag heeft voor Dr Roel mag die emailen naar info(apestaart)orjana(punt)nl (schrijven zoals een normaal emailadres geschreven wordt). Dr Roel zal uit de inzendingen selecteren en antwoorden via de column of email. Uw mail wordt altijd beantwoord of door Orjana of door Dr Roel.
Ons leefpatroon is in de vorige eeuw enorm veranderd. Dit heeft tot gevolg gehad dat er veranderingen van ziektepatronen zich hebben voorgedaan. De levensverwachting was tot het einde van de 19e eeuw gemiddeld ongeveer 50 jaar. Nu is de gemiddelde levensverwachting toch ongeveer zo’n 30 jaar hoger. Bepaalden eerder vooral infectieziekten als mazelen, tuberculose en influenza en een hoge kindersterfte de lage levensverwachting. Nu zijn dat andere ziekten als hart-en vaatziekten, hersenziekten en kanker in al zijn soorten.
Niet alleen dodelijke aandoeningen zijn veranderd, maar het hele patroon van ziekten is veranderd. Zo is de incidentie van kinderziekten zoals autisme, allergieën, ADHD, astma en coeliakie de laatste 25 jaar enorm toegenomen. Burn-outs komen op steeds jongere leeftijd en steeds frequenter voor. Auto-immuun ziekten, die we tot de chronische ziekten rekenen, rijzen de pan uit.
Ziekten zoals Multipele Sclerose(MS), Alzheimer, Ziekte van Parkinson, ALS, diabetes type 1, reuma, colitis ulcerosa, morbus Crohn, maar ook allerlei kanker soorten, zijn sterk in frequentie gestegen. Om nog maar niet te spreken van psychische aandoeningen die sterk stijgen en bij steeds jongere mensen voorkomen.
Het aantal mensen in Nederland met een chronische ziekte is toegenomen tot zo’n slordige 10 miljoen. Al deze ‘patiënten’ bevolken klinische bedden en poliklinieken in onze ziekenhuizen, allemaal consumeren zij meerdere medicijnen. Big-Farma is de winnaar.
Als hun pillen zouden werken zou je op z’n minst een gestage daling van het aantal chronische zieken moeten kunnen zien. Het tegendeel is waar.
Ja, de levensverwachting is gestegen en ja, de gemiddelde leeftijd is gestegen, maar voornamelijk als gevolg van de lage kindersterfte en de enorme daling van sterfte aan infectieziekten. Gemiddeld leven we langer, maar zeker niet met minder zorgen en stress.
Het is niet zo dat er een toename is van mensen boven de 110 jaar of ouder. De oudste vrouw in ons land is 113 jaar oud en de oudste man 108. De gemiddelde leeftijd van de alleroudsten neemt niet toe, nee die is juist gedaald, al vanaf 1990.
Derhalve is niet te verwachten dat we in 2050 opeens allemaal 120 jaar oud zullen worden. Het is zelfs de vraag of we dat wel zouden willen, ik niet in ieder geval.
Chronische stress zet biochemische processen in gang, vaak via neurale netwerken, waarbij degeneratieve- en/of ontstekingsprocessen ziekelijke veranderingen initiëren die kunnen leiden tot een chronische ziekte.
Als we kijken naar pijnsyndromen en fibromyalgie dan zijn er meestal geen duidelijk oorzaken of afwijkingen aantoonbaar. De mensen die hieraan lijden worden van het kastje naar de muur gestuurd en zij vallen in de categorie ‘zeurkousen’. Hun problemen worden afgedaan met ‘het zit tussen je oren’. Helaas is dat ook zo, maar dat betekent niet dat die pijnen en vermoeidheid niet bestaan.
Wel degelijk vergallen ze jouw vreugde in dit leven, helaas zal jijzelf echt aan de bak moeten om jouw gezondheid van lijf en leden weer op de rails te zetten.
Jouw beste begeleider zal dan een natuurgeneeskundige zijn, zeker niet een medisch specialist want die vindt jou een aandachttrekker en/of een aansteller.
Vaak is er sprake van chronische stress door jeugd trauma’s en zijn er dan begeleidende klachten zoals slapeloosheid, angstaanvallen, vermoeidheid en pijnen. De chronische stress wordt gevoed en in stand gehouden door angsten, negatieve gevoelens en gedachten, die niet alleen op het heden gericht zijn maar ook op de toekomst en het verleden.
Door de chronische stress blijft het immuun apparaat geactiveerd, bepaalde mediatoren en/of neurotransmitters die dan vrijkomen activeren het slaapcentrum waardoor vermoeidheid en lusteloosheid worden gevoeld. Het lichaam blijft als het ware in de alarmmodus staan en dat kost veel energie.
De cellen kunnen hun functie dan niet meer voor de volle 100% waarmaken.
Natuurlijk zal ons lichaam dit opmerken en worden wij ingelicht over wat er aan schort, maar we zijn niet meer bij machte om daar adequaat op te reageren. Ook omdat we niet altijd goed naar ons lichaam luisteren. Wat er dan uiteindelijk optreedt is een chronische onbalans in een van onze orgaansystemen met als resultaat: een chronische ziekte.
De chemische stoffen die deze cascade van klachten veroorzaken zijn wetenschappelijk vastgesteld en hebben veel moeilijke namen opgeleverd. Deze moleculen hebben een sterke biologische werking op allerlei processen in ons lichaam. Zij veroorzaken ontstekingen, pijnen en disfunctie van orgaansystemen.
De natuurgeneeskunde heeft vaak een andere kijk op het ontstaan van klachten en bijbehorende ziektebeelden. Zij gaat uit van endogene en exogene toxinen die door stapeling in cellen de functie verstoren.
Uiteindelijk kunnen cellen deze toxinen in de cel alleen nog verlagen als ze delen. In dat geval wordt de hoeveelheid toxinen per cel gehalveerd. Deze celdelingen zouden uiteindelijk kunnen leiden tot een vorm van kanker.
Endogene toxinen zijn toxinen die vrijkomen bij stofwisselingsprocessen in cellen. Ook daarbij komen schadelijke stoffen vrij die meestal worden verwijderd via de nieren in onze urine. Soms lukt dat niet goed door bijvoorbeeld een verminderde nierfunctie.
Exogene toxinen zijn stoffen die wij binnenkrijgen via onze voeding, het betreft dan gifstoffen die via groenten, vis en vlees en die bij de processing van voedsel worden toegevoegd, zoals smaakversterkers, chemische smaakstoffen en conserveringsmiddelen.
Ons drinkwater bevat eveneens toxinen zoals zware metalen, resten van medicijnen en resten van gifstoffen afkomstig van fabrieken die hun afvalstoffen lozen in onze rivieren.
Ook ademen wij voortdurend gifstoffen in en niet alleen als je rookt, maar door al die toxinen die door fabrieken en energiecentrales in de lucht worden geblazen.
En of dat nog niet genoeg is kunnen allerlei micro-organismen, waaronder bacteriën, schimmels, virussen en parasieten celfuncties verstoren.
Met name virussen kunnen zich in cellen onttrekken aan het immuunsysteem, maar dan toch de celfunctie ernstig verstoren en het DNA veranderen.
Zo kunnen bepaalde types Humaan Papilloma Virus (HPV) in de epitheelcellen van de baarmoederhals veranderingen in het DNA veroorzaken, waardoor uiteindelijk (na 10-15 jaar) baarmoederhalskanker kan ontstaan.
Na een infectie met een Epstein-Barr( EB) virus, waarvan er ook zo’n 60 types bestaan en onder andere verantwoordelijk zijn voor de ziekte van Pfeifer, kunnen deze virussen zich onttrekken aan het immuunsysteem door zich bijvoorbeeld in de levercellen schuil te houden. Hierdoor functioneren deze cellen slecht en dit geeft aanleiding tot langdurige vermoeidheid, slecht concentratievermogen en slechte nachtrust, als de acute fase van het ziekte al lang voorbij is.
Hetzelfde is het geval met het COVID-19 virus dat zich na de acute fase, die zoals je weet op de IC kan eindigen, in de bekledende cellen van de longblaasjes (alveolaire cellen) maar ook in cellen van andere organen achterblijven, zich daar schuilhouden om zich aan het immuunapparaat te onttrekken.
Dit zijn de Corona patiënten met een natraject met sterke vermoeidheid, ernstige concentratie stoornissen, kortademigheid en slaapstoornissen. Deze klachten kunnen zeer lang aanwezig blijven, eigenlijk tot het virus is geklaard.
In deze gevallen is het aan te raden contact op te nemen met een natuurgeneeskundige. De reguliere gezondheidszorg kan deze klachten niet verklaren en dat is het dan.
Het is niet erg als je iets niet begrijpt, maar zeg dat dan. Wij weten niet wat waar is en wat niet, maar ga zeker niet uit van veronderstellingen die zijn gebaseerd op het zaaien van angst. Al die wijsneuzen in die talloze praatprogramma’s vertellen je hun verhaal, maar denk maar niet dat dat de waarheid is, luister maar blijf kritisch. De meesten praten om hun ego nog verder op te pompen; jij kan dan maar het beste afhaken. Mijn vader zou zeggen ‘laat ze toch lullen’.
Ja, wat hebben we ons aangehaald om onszelf steeds vaker onder grote druk te laten zetten. Waarom proberen we niet iets dichter bij onszelf te blijven en grenzen te stellen aan ons ego, onze hebzucht, onze verdraaiing van de werkelijkheid en het uitdragen van ons geloofssysteem dat op indoctrinatie is gebaseerd. Waarom cultiveren wij onze angsten en spiegelen we onszelf aan wat wij denken te moeten zijn, ons voorgeschreven door sociale media en overheden. Sociale media die ons volproppen met shit en ons zo uit het ‘Nu’ weten te houden.
Overheden die het contact met de werkelijkheid totaal zijn kwijtgeraakt en niet voor het volk maar voor zichzelf (hun eigen onvoorstelbaar grote ego) bezig zijn.
We weten niet meer wie we zijn en wat echt is. Soms zou je terug willen naar de ‘basis’. Maar wat is dat dan?
Eigenlijk willen we weer die liefde voelen, gelukkig zijn, vrij zijn van onze opgedrongen overtuigingen en openstaan voor vanalles en nog wat, met als grootste ideaal innerlijk rust, volmaaktheid. Ver weg van oordelen van anderen en angsten. Geen stress, laat staan chronische.
Wat doen we onszelf allemaal aan? Waarom laten we ons in met die kakofonie van geluid om ons heen, waardoor we onszelf niet meer kunnen horen?
Is het omkeerbaar? Ja, als wij dat willen, dan kunnen wij dat. Hoe dan? Door ons bewustzijn te verhogen! Oké, dat is misschien gemakkelijk gezegd, maar hoe dan? Voorlopig zou je kunnen oefenen met een aantal oude(Tolteekse) wijsheden:
1.. Let op je vocabulaire…..’
Want negatieve woorden, bijvoorbeeld scheldwoorden, komen als een boemerang terug en maken vele relaties stuk. Als je denkt dat je in relaties elkaar kan vernederen en ruzie kan maken, dan heb je het bij het verkeerde eind. Alles wat je zegt komt bij je partner binnen en richt diep van binnen schade aan. Langzaam maar zeker zal dat tot het einde van de liefde leiden. Juist in een relatie liggen liefde en haat dicht bij elkaar, wees dus vooral in een relatie zuinig op elkaar en tel tot tien voor je iets naars gaat zeggen
2.. Vat niets persoonlijk op.
Wat ze ook tegen je zeggen, het kan je niet kwetsen, het gaat immers niet over jou, want niemand weet wie je echt bent. Als dit je lukt, verlos je jezelf van heel veel drama. Het zal niet makkelijk zijn, want je zal dan wel even over jouw ego heen moeten stappen en dat kan wel eens te groot blijken te zijn. Doe je best….
3.. Ga niet uit van veronderstellingen.
Hecht geen enkele waarde aan veronderstellingen, aannames, ‘ik denk dat…’, ‘ik geloof dat…’, ‘mijn mening is…’, ‘wat als…’, en zo meer. Veronderstellingen geven ons de gelegenheid om drama te creëren, dat is iets wat we graag doen, drama verkoopt, zie de roddelbladen. Neem deze uitspraken met een kilo zout, misschien kan je erom lachen, maar neem ze zeker niet op in jouw geloofssysteem.
4.. Doe altijd je best.
Dat is namelijk ook het enige dat je kan doen en dat kan van dag tot dag anders zijn. Verwacht niet dat je altijd onberispelijk in je woorden zal zijn, of dat je ineens nooit meer iets persoonlijk zult opvatten, of dat je nooit meer zult uitgaan van veronderstellingen. Daarvoor zijn de oude gewoontes te sterk in je geloofssysteem verankerd. Doe dus gewoon je best.
5.. Leer te luisteren, maar wees kritisch.
Wees kritisch omdat het meeste wat je hoort, maar ook leest, niet de echte waarheid is. Jij moet niet oordelen op grond van de vraag of een verhaal of zienswijze de waarheid is of niet. Je oordeelt niet, maar respecteert gewoon. Je moet weten dat wat mensen je vertellen niet meer is dan een verhaal, wetend dat alles wat ze zeggen vertekend is door hun overtuigingen, door hun geloofssysteem.
Luister bijvoorbeeld naar de verhalen van twee mensen die gaan scheiden en je hoort dat deze totaal verschillend zijn. Zij liegen niet, maar hun verhalen zijn beide vertekend door hun overtuigingen. Oordeel dan niet maar respecteer die verhalen. Met hun verhalen laten zij je gewoon weten wat er zich in hun virtuele wereld afspeelt.
Door te leren luisteren, zul je precies weten wat andere mensen willen. Als je eenmaal weet wat ze willen, is het aan jou om te beslissen wat je met die informatie wilt doen. Je kunt erop reageren of niet, je kunt het eens zijn met wat ze zeggen of niet, dat alles hangt helemaal af van wat JIJ wilt.
Het woord lifestyle is al de nodige keren gevallen. Zij die een chronische ziekte hebben, zullen in de eerste plaats naar hun ‘lifestyle’ moeten kijken.
Wat ik doe is je een aantal handvatten geven om inzicht te krijgen in wat er toe heeft geleid dat je afhankelijk bent geworden van het ziekenhuis en zelf de controle over jouw gezondheid bent kwijtgeraakt.
Ja, zo was het wel weer even genoeg, maar we hebben nog veel te bespreken.
Stress, emoties en biochemie hebben een grote invloed op geest en lichaam. In de volgende rubriek zal ik verder ingaan op factoren die een rol spelen bij enkele specifieke chronische ziekten, zoals aderverkalking, diabetes en andere auto-immuunziekten, depressie en kanker.
Doe je voordeel met het luisteren naar je lichaam, wijsheden uit een ‘oude’ cultuur en vooral ‘doe altijd je best’.
Een beste groet,
Dr Roel.
Uitingen van derden in columns reflecteren niet per definitie de visie van Orjana.nl
** Wie een vraag heeft voor Dr Roel mag die emailen naar info(apestaart)orjana(punt)nl (schrijven zoals een normaal emailadres geschreven wordt). Dr Roel zal uit de inzendingen selecteren en antwoorden via de column of email. Uw mail wordt altijd beantwoord of door Orjana of door Dr Roel.
Ons erfelijke materiaal bevindt zich in de kernen van onze cellen. Elke cel in jouw lichaam bevat dus dezelfde genetische code. De diversiteit van cellen is echter groot (levercellen, bindweefselcellen, schildkliercellen, enzovoorts). Dat wil dus zeggen dat elke celsoort wordt gekenmerkt door een unieke set van genen die actief zijn en juist andere genen die zijn geblokkeerd. Het DNA is geen statisch gegeven maar kan zich aanpassen door invloeden van buiten zoals dus chronische stress of allerlei emoties. Chronische stress is in staat om veranderingen in de activiteit van genen te bewerkstelligen en daarmee de functie van cellen te beïnvloeden.
Er zijn 2 manieren waarop chronische stress ons genetisch materiaal kan veranderen:
- Door transcriptie factoren, zoals we gezien hebben zijn deze eiwitten een soort DNA-schakelaars die specifieke codes op het DNA herkennen en na binding aan deze code het gebruik van dat gen of een aantal genen kunnen activeren of blokkeren.
- Is het gebleken dat genen door sterke stress-momenten bovenop chronische stress, blijvend kunnen worden uitgeschakeld. We noemen dit epigenetica. Dit gebeurt doordat het DNA op een specifieke plek wordt gemethyleerd. Er treedt een chemische reactie op met een methyl-groep, waardoor een gen wordt geblokkeerd en transcriptiefactoren niet meer kunnen binden aan dat gen. Deze blokkade kan zelfs worden overgedragen naar volgende generaties.
Veranderingen aan ons genetisch materiaal zijn aanwezig in alle cellen van ons lichaam, ook in onze geslachtscellen (spermacellen en eicellen).
Bij een bevruchting van de eicel door een spermacel kan het dus zijn dat veranderingen in de activiteit van het genetisch materiaal worden overgedragen aan de nieuwe vrucht; mens of dier.
Het zal je duidelijk zijn dat dit kan leiden tot stoornissen bij de volwassen vrucht die niet samenhangen met het oorspronkelijke genetische materiaal van de ouders, maar te maken hebben met het veranderde genetisch materiaal van beide ouders.
Stress is dus niet zomaar iets onschuldigs, het is serieus in staat om ons erfelijk materiaal te manipuleren en zo functies van cellen en celsystemen te frustreren. Zo kunnen belangrijke hormoonsystemen worden ontregeld die ook nog kunnen worden doorgegeven aan een volgende generatie.
Door de beperkingen die ons nu worden opgelegd door de overheid zullen op den duur heel veel mensen met stressproblemen een chronische ziekte ontwikkelen. Dan heb ik het niet alleen over volwassenen, maar ook over onze kinderen.
Het langdurig sluiten van onder andere scholen, winkels, de horeca, bioscopen, evenementen, onze culturele uitingen en sportinstellingen, zal naast een ineenstorting van onze economie ook ernstige schade aan onze gezondheid opleveren.
Een schade die via veranderingen in ons genetisch materiaal ook invloed zal hebben op volgende generaties.
Het is uiteindelijk werkelijk de vraag of deze langdurige buitenproportionele wereldwijde maatregelen wel opwegen tegen de extra sterfte door de Corona griep van voornamelijke ouderen, waarvan velen reeds aan een chronische ziekte lijden.
De natuur kan soms hard zijn, we moeten ook tevreden kunnen zijn met een voltooid leven met kinderen en kleinkinderen, we kunnen nou eenmaal niet allemaal 100 jaar oud worden en nog gezond zijn ook.Het kan ook niet de bedoeling zijn dat onze gezondheidszorg zich erop richt om ons leven zolang mogelijk te rekken.
Als pasgeborenen, peuters, kleuters, pubers en jong volwassenen de slachtoffers zouden zijn, kan ik mij deze hysterische maatregelen wel voorstellen.
Overigens, hoe eerder dit virus uit onze populatie verdwijnt, hoe kleiner de kans op een mutatie die wel dodelijk kan zijn voor jongeren. Gelukkig zijn de meeste mutaties die optreden ‘sterf mutaties’, dat wil zeggen dat de mutaties niet levensvatbaar zijn.
Eén ding moet duidelijk zijn en dat is dat de stress die gepaard gaat met de huidige aanpak van het Corona virus enorm is en ongekend.
Als kind heb ik met mijn vriendjes, bij mannen die onze voetbal afpakten omdat deze bij het voetballen op straat per ongeluk in hun tuin kwam, een aardappel in hun uitlaat geperst. Het resultaat was dan hij zijn auto niet aan de praat kreeg, voor ons dikke pret.
Met deze lockdown is onze uitlaatklep ook dicht gestopt, op den duur zal dit tot een ophoping van frustraties leiden en gebeuren er ongelukken.
Dit zal zowel bij de onze jeugd als vele volwassenen zijn sporen gaan nalaten en zal zeker effect hebben op onze collectieve gezondheid met in de komende jaren een toename van het aantal chronische zieken en kankergevallen als resultaat.
Door alle maatregelen rond het Corona virus zijn er vrijheden van ons afgenomen en omdat de hele wereld op dezelfde manier reageert (op gezag van de WHO en United Nations) hebben wij het idee dat het dan ook echt noodzakelijk is om die vrijheden los te laten.
Slechts weinigen protesteren en als zij willen demonstreren wordt ze dat ontzegd, zogenaamd om veiligheidsredenen. Verder krijgen zij een scheldnaam en moeten door het leven als ‘complotdenkers’. Net zoals elke natuurgenezer met de scheldnaam kwakzalver wordt weggezet.
Ondertussen wordt het toch steeds duidelijker dat je beter af bent bij een natuurgenezer dan bij de reguliere zorg. Waarschijnlijk zullen wij ermee moeten leren leven dat onze vrijheden steeds meer worden beperkt en dat gehoorzaamheid aan het systeem de norm wordt.
In feite is het dat wat in China al normaal is, als je je niet houdt aan de voorschriften heb je bijvoorbeeld geen mogelijkheden om naar het buitenland te reizen of deel te nemen aan bepaalde ‘voorrechten’. Uitbuiting van mensen in deze vorm zou je kunnen vergelijken met de ‘nieuwe slavernij’. Wat er nu speelt is een geleidelijke overgang van ‘onze vrijheid’ naar een nieuwe vorm van ‘slavernij’. Slavernij die wordt geregisseerd en gestuurd door de Super-Eliten op deze aardbol, ook wel ‘Mr Global’ genoemd.
Deze trend is mogelijk geworden door de ontwikkeling van Artificial Intelligence (A.I.), registratie van data van alle mensen en doorvoering van robotisering op grote schaal en uiteindelijk ook een nieuw monetair stelsel
Wat jij nog mag in je leven is dan gekoppeld aan jouw gedrag (bijvoorbeeld of je bent ingeënt of getest tegen/op Corona of niet, of hoe jij je in het verkeer of in het algemeen in het openbaar, gedraagt, of jij in je woning overlast veroorzaakt, of je wel naar bevrediging en hard genoeg werkt en zo meer)
Deze overgang naar het beperken van jouw vrijheden is begin 2020 in gang gezet door angst te zaaien en hoge boetes uit te delen, dit zal op den duur tot veel stress en emoties leiden en dat wordt door velen nu reeds aan den lijve ondervonden.
Het is merkwaardig om te zien hoe laconiek mijn kleinkinderen met deze vrijheidsbeperkingen omgaan, zo van ‘ach straks hebben we toch weer alle vrijheid’ en ‘van het virus hebben wij toch geen last’.
De overgang naar deze nieuwe vorm van slavernij zal waarschijnlijk voor mijn kinderen de meeste frustratie opleveren, maar voorlopig zien zij alle vrijheidsbeperkende maatregels als tijdelijk.
Voor mijn generatie en mijzelf is het niet echt meer van belang, gelukkig hebben wij van veel vrijheden kunnen genieten tijdens dit leven, althans dat gevoel heb ik. En wellicht zullen mijn kleinkinderen er ook zo naar kijken als ze op mijn leeftijd zijn, dat hoop ik dan maar.
De mens heeft gelukkig het vermogen om zich snel aan te passen aan veranderende omstandigheden en zich in hun lot te schikken.
Zoals we hebben gezien is ons DNA ook zeer dynamisch als het gaat over emoties of chronische stress. De omgeving waarin wij opgroeien en leven is dus zeer bepalend hoe wij uiteindelijk onze genen gebruiken en wie wij zijn.
Met onze zintuigen ervaren wij onze omgeving, die informatie gaat rechtstreeks naar ons limbisch systeem en wordt daar gebonden aan een emotie. Deze emotionele waardering stuurt via allerlei neurale netwerken en hormonale processen een deel van onze transcriptiefactor activiteit.
Als voor de ene persoon een waarneming prettig is, dan is zijn of haar transcriptiefactor activiteit anders dan bij iemand waarbij dezelfde waarneming als angstig wordt ervaren. Psychologische stress heeft in tegenstelling tot acute stress, geen duidelijk begin en einde. Acute stress begint bij gevaar en eindigt als het gevaar is geweken.
Psychologische stress verandert niet alleen hormoonbalansen en transcriptiefactoren, maar hebben ook een directe werking op de hersenen zelf. Bij stress vallen contacten tussen de zenuwen van het zenuwnetwerk gedeeltelijk weg. Zo wordt bij angst en pijn het gebied van de amygdala groter en het gebied van de prefrontale cortex kleiner. Verder heeft stress bijvoorbeeld ook invloed op de cortisolspiegel in ons bloed. Dit hormoon dat in de bijnier wordt geproduceerd is bij vele lichaamsfuncties betrokken, zoals ons metabolisme, afweersysteem, voortplanting, groei, gedrag en vele andere vitale functies.
Bij chronische stress is de cortisolspiegel in ons bloed verhoogd en dit geeft dus al een frustratie van vele functies. Ook andere bijnierhormonen zoals adrenaline en noradrenaline doen mee en deze stresshormonen hebben een direct invloed op bijvoorbeeld de bloeddruk, de hartslag frequentie, de glucose stofwisseling en bloedstolling.
Tijdens stressreacties wordt in de hypofyse een eiwit POMC aangemaakt, dit is de voorloper van een reeks andere hormonen zoals endorfine en deze beïnvloeden belangrijke processen als vruchtbaarheid, libido, eetlust, pijn en stemmingen.
Je ziet dus dat allerlei hormoon producerende organen zoals bijnieren, hypofyse en schildklieren niet meer optimaal gaan functioneren en vele vitale processen onder druk zetten. Bij positieve en prettige ervaringen hoort gelukkig ook een heel profiel aan hersenactiviteiten, hormonen en transcriptiefactoren die samen resulteren in een ‘feel good respons’. Deze ‘feel good respons’ wordt dan veroorzaakt door stoffen als oxytocine, dopamine, serotonine en endorfine.
Al deze stoffen zijn in feite eiwitten met een bijzonder sterke biologische activiteit zowel op celniveau als op het niveau van het functioneren van onze genen.
De biologische activiteit van moleculen als oxytocine en dopamine is afhankelijk van binding aan receptoren die zich aan het oppervlak van cellen bevinden. Niet bij iedereen reageren deze receptoren op dezelfde wijze op een binding met bijvoorbeeld dit oxytocine.
Niet bij iedereen zal deze binding een ‘feel good’ reactie geven of leiden tot goed sociaal gedrag, of het voelen van verliefdheid op het eerste gezicht, of een geluksgevoel na de bevalling waarbij de pijn tijdens de bevalling snel is vergeten.
De reactie van het lichaam op chronische stress en diepe emoties is moeilijk voorspelbaar, omdat het afhankelijk is van heel veel interne dynamische interacties van neurale netwerken, veranderingen in de activiteit van genen via transcriptiefactoren en methylering, biologisch actieve stoffen als hormonen en mediatoren en binding aan receptoren aanwezig op celmembranen.
In de volgende rubriek zal ik bij een aantal chronische ziekten als het pijnsyndroom, fibromyalgie, hart- en vaatziekten en zogenaamde auto-immuunziekten laten zien welke factoren een rol spelen.
Begrijp goed dat jij met een chronische ziekte uiteindelijk zelf dit ziekteproces onder controle kan krijgen door andere reacties in jouw lichaam op gang te brengen.
Hoe dan? We zullen het zien!
Voor nu een positieve groet van Dr Roel.
Uitingen van derden in columns reflecteren niet per definitie de visie van Orjana.nl
** Wie een vraag heeft voor Dr Roel mag die emailen naar info(apestaart)orjana(punt)nl (schrijven zoals een normaal emailadres geschreven wordt). Dr Roel zal uit de inzendingen selecteren en antwoorden via de column of email. Uw mail wordt altijd beantwoord of door Orjana of door Dr Roel.
Als het goed is hebben we de oorzaken van chronische stress nu wel zo’n beetje de revue laten passeren. Het effect van deze chronische stress momenten is voor ieder individu verschillend, maar de uitwerking op mensen uit dezelfde familie komt toch vaak overeen. Zo komen bij de mannen van mijn vaders kant bijvoorbeeld vaak hart- en vaatproblemen voor. We noemen deze gevoeligheid dan familiair. In andere families komen schildklier problemen, diabetes, of maag-darm problemen vaker voor. Depressies komen vaker binnen bepaalde families voor, maar ook chronische ziekten zoals Multipele Sclerose, Parkinson en ALS.
Zelfs bepaalde vormen van kanker komen in bepaalde families vaker voor. Slechts in een beperkt aantal is er sprake van erfelijkheid, dus van een afwijking in het DNA, zoals bij vormen van borstkanker en dikke darm kanker.
De laatste decennia is veel onderzoek gedaan naar de invloed van stress op ons lichaam.
Wat gebeurt er nu eigenlijk als er stress door ons lichaam wordt ervaren.
Stress wordt geregistreerd in onze hersenen, bijvoorbeeld omdat ons geloofssysteem wordt gefrustreerd zonder dat we ons daarvan bewust zijn. Heel vaak is ons bewustzijn behoorlijk laag waardoor we langzaam maar zeker het contact met de werkelijkheid verliezen.
In dit proces speelt ons ego een bepalende rol. Het ego doet er alles aan om ons de hele dag uit het ‘NU’ te houden door ons de hele dag bezig te houden met meestal zinloze gedachten. Veel van die gedachten zijn angsten uit het verleden die naar de toekomst worden geprojecteerd, natuurlijk niet kunnen worden opgelost, maar wel onze denkwereld in beslag nemen. We maken ons zorgen over van alles en nog wat en zijn dus niet bezig met de werkelijkheid.
Dit heeft tot gevolg dat we te maken krijgen met niet materiële krachten die tot uiting komen als gevoelens.
Angst, boosheid, eenzaamheid, liefde en haat zijn voorbeelden van gevoelens die in grote mate onze gezondheid sturen en bepalen. Zij hebben een enorme impact op ons bestaan. Wat gebeurt er al niet met ons als we bijvoorbeeld verliefd zijn? In feite kan je niet meer normaal functioneren, het lijkt wel of het contact met de hersenschors is verbroken, elk gevoel van realisme is verloren gegaan. Zelf beschouw ik verliefdheid daarom als een vrij ernstige emotie, bijna als een ziekte. Er is geen ratio meer, geen werkelijkheid, soms dus een gevaarlijke situatie. Alle ouders met dochters hebben wel eens hun hart vastgehouden als hun dochter weer verliefd werd, geen land meer mee te bezeilen.
Emoties kunnen ongemeen krachtig zijn, zo kan haat makkelijk aanleiding zijn tot moord en doodslag of ten grondslag liggen aan oorlogen.
Emoties hebben te maken en worden bepaald door de biochemie. Het zijn dus biochemische stoffen (bepaalde eiwitten) die uiteindelijk onze emoties sturen en ons gedrag bepalen. Maar ook biochemische stoffen die al of niet via blokkering of activering van genen invloed kunnen hebben op onze genetische informatie.
Door acute of chronische stress komen biochemische processen op gang die emoties als haat, angst en andere negatieve emoties opwekken en zo een negatief effect gaan hebben op het functioneren van orgaansystemen.
In het huidige medische denken wordt nauwelijks rekening gehouden met gevoelens en emoties. Zij zijn weliswaar niet tastbaar en ook niet meetbaar maar hebben wel een enorme kracht. Het verschil tussen haat en liefde is gigantisch.
Haat heeft een sterk negatief effect op ons functioneren, terwijl liefde een sterk positief effect heeft en dat terwijl deze gevoelens heel dicht bij elkaar liggen en zo maar in elkaar kunnen over gaan. Je zou kunnen zeggen dat gevoelens en emoties niet bestaan, maar ontstaan door interactie tussen mensen.
Het huidige medische denken is gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek
(de ratio) hier is nauwelijks plaats voor gevoelens en emoties. Dat is dus uiterst merkwaardig omdat zij enorm veel invloed hebben op vitale processen die niet alleen verbonden zijn met onze gezondheid maar ook effect hebben op ons leven en welbevinden en zelfs op onze levensduur.
Zo is bijvoorbeeld aangetoond dat bij ratten het gevoel van eenzaamheid (isolatie van de groep) veranderingen in het DNA teweeg kan brengen waardoor tumorgroei wordt gestimuleerd. Hoeveel mensen lijden er op dit moment, door alle beperkende Corona regels, niet aan eenzaamheid. Als we het over eenzaamheid hebben is dat duidelijk iets anders dan alleen zijn.
Veel mensen zijn graag alleen en beleven dat niet als stress. Sociaal isolement, zoals door de Corona regels wordt opgelegd, wordt door velen wel als stress ervaren, er zullen allerlei negatieve emoties ontstaan waardoor zelfs ook het DNA kan veranderen.
Alle celgroepen in ons lichaam hebben verschillende functies terwijl hun DNA hetzelfde is. Het DNA draagt honderden codes die zorgdragen voor een bepaalde functie van een cel. Deze functies zijn dus gekoppeld aan bepaalde stukjes van het DNA, die we ‘genen’ noemen.
Als je dus een bepaalde functie wilt in- of uitschakelen dan kan je dat doen door een gen aan- of uit te zetten. Bewust hebben we hier gelukkig geen invloed op. Emoties en gevoelens die door chronische stress kunnen worden veroorzaakt kunnen wel degelijk veranderingen in ons DNA bewerkstelligen.
Het DNA is georganiseerd op een chromosoom, er bestaan 23 chromosomen paren waarvan het 23ste chromosomen paar het geslacht bepaalt. Een chromosomen paar bestaat uit 2 strengen DNA, een streng afkomstig van je vader en een streng afkomstig van je moeder, zij zijn als een spiraal met elkaar verbonden zijn. We noemen dat een dubbele helix.
Aan het uiteinde van ieder chromosoom bevindt zich een telomeer, dit kan je beschouwen als een plastic hulsje aan het eind van een schoenveter. Als dit hulsje kapot gaat, rafelt de veter en wordt in principe onbruikbaar.
De lengte van deze telomeren zijn van belang bij celveroudering en dus het overleven en functioneren van de cel. Bij elke celdeling wordt een telomeer iets korter, tot het moment dat de cel niet meer kan delen en afsterft. Het blijkt dat chronische stress dit proces sterk kan beïnvloeden. Het zorgt ervoor dat telomeren versneld korter worden. Dan wordt dus het verouderingsproces geactiveerd, wat onder andere tot uitdrukking komt in een vele jaren kortere levensverwachting.
Chronische stress verkort de levensverwachting, maar het is ook gebleken dat innerlijk welbevinden en ontspanning (zoals mindfulness, yoga, meditatie of sport) juist een positieve invloed hebben op onze levensverwachting.
Ondertussen wordt chronische stress wel beschouwd als een ware sluipmoordenaar. Maar het is onbegrijpelijk dat dit zo zorgeloos wordt geaccepteerd in onze maatschappij. De relatie tussen chronische stress en ziekte wordt door vrijwel iedereen aangevoeld. Blijft des te onbegrijpelijker dat er een sterke scheiding tussen lichaam en geest in onze cultuur bestaat en dat mensen erg slordig met hun geestelijke gezondheid omgaan.
Er zijn een paar mechanismen om bepaalde functies van een cel via het aan- en uitzetten van ‘genen’ te beïnvloeden.
Een belangrijk mechanisme gaat via het gebruik van ‘transcriptiefactoren’. Deze transcriptiefactoren zijn bepaalde eiwitten die als een soort DNA-schakelaars die specifieke codes naast een ‘gen’ op het DNA herkennen en door binding aan deze codes het gebruik van dat ‘gen’ reguleren. Deze specifieke code voor een transcriptiefactor zit niet slechts naast 1 ‘gen’ maar naast honderden genen.
Dus als een transcriptiefactor wordt geactiveerd, dan veranderen er vele functies.
Het blijkt nu dat chronische stress die invloed heeft op gevoelens en emoties via een complexe weg in de hersenen processen start die uiteindelijk tot gevolg hebben dat transcriptiefactoren worden geactiveerd of geremd en op deze manier dus vele functies tegelijk veranderen.
Zo is bijvoorbeeld de transcriptiefactor die de afweer remt bij gevoel van eenzaamheid, verlaagd en de factor die de afweer stimuleert, verhoogd. Dit heeft tot gevolg dat het immuunsysteem als het ware ontspoort en de kans op ontstekingsziekten, zoals auto-immuunziekten, toeneemt, maar ook effect kan hebben op het verloop van kanker.
Door chronische stress kunnen via allerlei biochemische processen chronische ziekten worden geïnduceerd en/of geactiveerd.
De veranderingen in ons genetisch materiaal kunnen soms tot 3 generaties worden doorgegeven. Dit betekent dat de veranderingen in het DNA die aanleiding waren voor een bepaalde chronische ziekte ook kunnen worden doorgegeven aan je nakomelingen, maar na 1 of 2 generaties ook weer kunnen normaliseren. Dit zou dus ook iets te maken kunnen hebben met familiariteit en wellicht ook wel het begrip erfzonden.
Ik begrijp dat het bovenstaande geen eenvoudige materie is, maar het is wel noodzakelijk omdat het anders niet is uit te leggen waarom chronische stress zulke ingrijpende veranderingen in gang zet en aanleiding kan zijn tot het ontstaan van chronische ziekten.
Geest en lichaam zijn niet van elkaar te scheiden. De kracht van emoties en gevoelens op ons lichamelijk functioneren wordt door de medische wereld zwaar onderbelicht.
In deze tijd van alle emoties en gevoelens door het Corona-gebeuren, moeten wij toch proberen de stress die hier mee gepaard gaat zo veel mogelijk te neutraliseren en in het ‘NU’ te plaatsen.
In de volgende rubrieken zal ik verder ingaan op mechanismen en processen waardoor chronische ziekten, ook kanker, nog meer zijn te relateren aan chronische stress.
Ter sprake zal ook komen hoe we chronische stress kunnen neutraliseren en zo chronische ziekten kunnen voorkomen en genezen.
Geest en lichaam zijn ondeelbaar!!
Groet van Dr Roel.
Uitingen van derden in columns reflecteren niet per definitie de visie van Orjana.nl
** Wie een vraag heeft voor Dr Roel mag die emailen naar info(apestaart)orjana(punt)nl (schrijven zoals een normaal emailadres geschreven wordt). Dr Roel zal uit de inzendingen selecteren en antwoorden via de column of email. Uw mail wordt altijd beantwoord of door Orjana of door Dr Roel.
Wij denken dat de geneeskunde op dit moment toch wel alles zo’n beetje onder controle heeft en dat het wezen van elke ziekte op een haar na is opgelost. Dat heel veel geld binnenkort het kanker probleem wel zal oplossen en ons zal verlossen van alle chronische zieken, maar niets is minder waar.
In de oudheden was het met name de Griekse geneesheer Hippocrates, die leefde op het eiland Kos van 460 – 377 vóór Christus, die de basis voor zowel de reguliere geneeskunst als de natuurgeneeskunde legde.
De huidige reguliere geneeskunde is dus gebaseerd op principes die reeds 2400 jaar oud zijn. Ook Hippocrates wees reeds op het effect van de psyche op het lichamelijke lijden.
Dat is toch wat anders dan zoiets als dat ziekte wordt verklaard als zijnde psychosomatisch. Hetgeen betekende dat de ziekte of de pijn verondersteld werd ‘tussen je oren te zitten’, dus niet echt bestond. Nu zit er heel veel tussen je oren, namelijk je hersenen. Jouw psyche zit dus ook tussen je oren, maar dat hoeft niet per definitie gerelateerd te zijn aan stress.
Het is ook nog heel belangrijk hoe jij als individu omgaat met stressvolle en/of emotionele situaties. De een is veel gevoeliger voor stressvolle situaties dan de ander en zal dus ook eerder reageren met ontstekingsprocessen, zwellingen, spasmen, pijn of depressie.
Het orgaan dat als target wordt getroffen door chronische stress is afhankelijk van persoonlijke gevoeligheden, die vaak ook familiair zijn. Dat is de reden dat veel chronische ziekten in bepaalde families vaker voor komen.
Twee vormen van chronische stress hebben we besproken:
- Stress die te maken heeft met ons geloofssysteem, met al die waarheden die eigenlijk helemaal niet waar zijn, al die Sinterklazen die voor veel ellende zorgen in onze directe omgeving en in deze wereld.
- Stress die is gerelateerd aan het niet verwerkt hebben van zeer heftige stress momenten. De stress die we hebben verdrongen, begraven, die altijd op de achtergrond zorgt voor onbegrepen emoties, angst- en onrustgevoelens.
We hebben ook nog te maken met:
- De dagelijkse stress van dit haastige leven. Deze jachtige tijd waarin zowel mannen als vrouwen en zelfs kinderen aan van alles en nog wat moeten voldoen. Vooral vrouwen zijn de dupe van grote maatschappelijke veranderingen van de laatste decennia. Naast alle zorgfuncties voor het gezin, het baren van kinderen, een sleutelfunctie in het dagelijks reilen en zeilen van het huishouden en niet onbelangrijk het onderhouden van sociale contacten, gaat ze ook nog werken.
Vrouwen zijn gaan werken onder maatschappelijke druk en omdat de kosten van het levensonderhoud niet meer waren op te brengen door eenverdiener gezinnen.
De zorgfuncties van de vrouw is naar de achtergrond verdwenen, zij moest ook carrière maken of minimaal werken om voor vol aangezien te worden.
Deze transitie van de huiselijk zorgfunctie naar buitenshuis werken is voor de vrouw gepaard gegaan met de nodige stress.
Bij datingprogramma’s op de televisie is nu altijd de allereerste vraag aan de vrouw ‘wat doe jij voor werk’. Het antwoord is nooit meer ‘ik ben huisvrouw’, mannen hoor je nog wel eens ‘ik ben huisman’ zeggen, meestal met de nodige schroom. Als beide ouders werken kan dat makkelijk tot spanningen leiden, vooral als er ook kinderen in het spel zijn.
Bij de alledaagse stress speelt dit zeker een rol, evenals de werk gerelateerde spanningen, het ‘managen’ van de relatie en het dealen met de dagelijkse frustraties zoals: het ontbreken van melk of koffie bij het ontbijt, een lekke band, vergeten afspraken, familie perikelen, nakomen van sociale verplichtingen, verstopte gootsteen, openstaande rekeningen en bijvoorbeeld een zieke partner, kinderen en/of huisdieren.
Hoe partners met deze ongemakken omgaan is erg verschillend en ook dat kan weer aanleiding zijn tot spanningen en stress momenten binnen de relatie.
Kortom alledaagse stress kan zeker verder bijdragen aan het fenomeen chronische stress.
De meesten van ons kunnen met deze stressoren redelijk overweg, maar het staat buiten twijfel dat ondanks dat we ons bewust zijn van die spanningen, ze toch een negatief effect op ons lichaam kunnen hebben.
We kunnen als eerste last krijgen van spierspanning in schouder- en nekspieren. Vaak vergeten we de ontspanning te zoeken voor deze alle daagse stressmomenten. Maar als deze spierspanningen langer duren neemt de bloeddoorstroming door deze spiergroepen af en kan zo aanleiding zijn tot chronische pijnklachten ter plaatse.
Ontspanning door oefeningen en sporten kan deze problemen voorkomen en oplossen. Als je er geen aandacht aan schenkt, neem je de spanningen mee naar bed en zullen zich slaapproblemen gaan voor doen, waardoor het herstelproces dat tijdens de slaap plaatsvindt wordt gefrustreerd en voor je het weet heb je een ‘frozen shoulder’ en /of chronische nekklachten.
Andere voorbeelden van alledaagse stress momenten zijn kinderen die op school problemen hebben, onverwachte uitgaven aan je huis, een ongelukje met de auto, dit zal vaak aanleiding zijn tot het maken van zorgen.
Vaak hebben zorgen invloed op je nachtrust in negatieve zin. Zorgen lijken tijdens de nacht meestal groter dan ze in werkelijkheid zijn. Hoe we omgaan met deze gebeurtenissen is belangrijker dan de gebeurtenissen op zich. Als we genoeg zelfvertrouwen hebben zal het probleem stap voor stap worden opgelost en dus weinig stress opleveren. Als we ons een slachtoffer voelen, drama creëren en niet in staat zijn zulke problemen goed op te lossen, zal het bij gaan dragen aan chronische stress.
Tot slot hebben we dan nog de categorie:
- Grote levensgebeurtenissen. De top 5 stressvolle gebeurtenissen in ons leven zijn: het overlijden van mensen die dicht bij je staan, verandering van werk (ontslag, promotie, degradatie, verandering van baan), als je gaat trouwen, als je gaat scheiden en ernstig lichamelijk letsel.
Deze gebeurtenissen kunnen een grote invloed hebben op ons geestelijke en lichamelijke functioneren. Vaak gaat het er hierbij om hoe wordt omgegaan met de emoties die vrijkomen.
Het is van belang om hulp te accepteren of te zoeken bij familie, vrienden en indien nodig bij therapeuten, anders bestaat de kans dat deze gebeurtenissen worden weggestopt en zo tot nog grotere schade aanleiding kunnen zijn.
Deze gebeurtenissen hebben tijd nodig om te verwerken en moeten de nodige aandacht krijgen.
Belangrijk daarbij zijn bijvoorbeeld lichaamsbeweging, gezonde voeding en praten over wat er is gebeurd. Vooral niet terugvallen op eerdere verslavingen als roken, alcohol- en/of drugsgebruik en ‘troost-eten’.
Allemaal staan we bloot aan de bovengenoemde stressoren, maar we gaan er allemaal anders mee om. Dat hangt voor een deel af van de emoties die stressoren oproepen.
Vaak hebben we de neiging om drama te creëren, in het begin kan dat een helende werking hebben, maar je moet er zeker niet in blijven hangen.
Het overlijden van naasten, zeker als ze nog jong zijn, kan met veel drama gepaard gaan. Toch moeten we ons blijven realiseren dat ons leven hier op aarde eindig is en dat we gelukkig niet weten hoe en wanneer we afscheid zullen nemen van dit aardse bestaan.
Als je in het drama en/of boosheid en angst blijft hangen zal dit een sterk negatief effect hebben op jouw gezondheid. Ernstige geestelijke problemen kunnen het gevolg zijn, en zo aanleiding zijn tot depressie, slaapproblemen, eetstoornissen, gestoorde agressie regulatie, soms zelfs tot hersenziekten als dementie, MS, ALS of de ziekte van Parkinson. Het zijn vooral emoties die al de bovengenoemde stressoren tot gevolg hebben en hoe je daarmee om gaat, die bepalen welke chronische ziekte zich bij jou kan voor doen.
Hoe is het mogelijk dat cumulatieve stress, zonder dat je het zelf door hebt, tot zoveel lichamelijk leed kan leiden, wat is het mechanisme en kunnen we daar iets aan doen?
Dat zijn zaken die in de nog volgende rubrieken aan het licht zullen komen.
Blijf ondertussen ‘cool’ en relaxt. En houd je verre van het creëren van ‘drama’.
DrRoel
P.s.
Nog even iets over Corona.
Nu we langzaam maar zeker weer naar binnen gaan, nemen het aantal besmettingen met COVID-19 virus weer toe.
Tot nog toe zijn het vooral jonge mensen en dat is prima, hoe meer hoe beter.
De gezondheidszorg heeft ingezien dat je patiënten met COVID-19 niet op hun buik op de IC moet leggen, vervolgens onder narcose houden, intuberen en onder druk zuurstof toedienen. Vele patiënten zijn op de IC’s door deze behandeling overleden.
Ten eerste omdat oudere mensen vaak een buikje hebben en bij een narcose de spieren, dus ook het middenrif, niet functioneren, waardoor de buikinhoud in de thorax-holte wordt geperst en de longen niet genoeg ruimte hebben om zich volledig te kunnen ontplooien.
Het moest wel lijken dat het hun eigen schuld was en dat het feit dat zij zogenaamd obesitas hadden de reden was van hun overlijden. Velen zijn op deze manier in het mortuarium terecht gekomen.
Ten tweede is het zo dat veel zuurstof het ontstekingsproces in de long sterk activeert. Net zoals zuurstof een klein brandje in een vuurzee verandert.
Zoals eerder vermeld in mijn rubrieken is de meest voor de hand liggende therapie:
Ontsteking remmen en antistolling, om micro-thrombi in allerlei organen tegen te gaan. Micro-thrombi in organen veroorzaken het uitvallen van orgaanfuncties en hebben de dood tot gevolg.
We noemen dit ‘Multi-organ failure’ met de dood als gevolg, een veel gestelde diagnose door de patholoog-anatoom bij de obductie van mensen die op de IC zijn overleden.
Gelukkig is dat nu doorgedrongen tot de reguliere geneeskunde en is de overlevingskans aanzienlijk toegenomen met de hierboven beschreven benadering.
Het is nu algemeen geaccepteerd dat gezonde mensen aanzienlijk minder risico lopen om te overlijden aan Corona. We moeten ons echter wel realiseren dat er bijna 10 miljoen mensen in ons land zijn die aan een chronische ziekte lijden en dus niet het predikaat gezond hebben.
Als zij, die niet echt gezond zijn, hun eigen verantwoordelijkheid nemen en voorzichtig zijn met hun contacten en zich niet in het openbare leven storten, dan kan de rest van de bevolking alles doen waar ze zin in hebben.
Voor die rest betekent dat: naar muziek- en sport evenementen en alle festiviteiten in de open lucht. Wat betreft binnen activiteiten zoals: cafés, bars, toneel, cabaret, musicals, etc. nog voorzichtig zijn, omdat anders teveel mensen in één keer besmet raken.
Na 3-5 weken is dan de immuniteit in de bevolking hoog genoeg om het COVID-19 virus uit de populatie te klaren en weer terug te gaan naar het oude normaal.
Misschien vallen er nog wat doden, maar elke behoorlijke griep kent vele doden, evenals dat er vele doden te betreuren zijn bij hittegolven (trouwens ook meestal ouderen met een chronische ziekte).
Geen Corona-wet, Geen Corona-vaccinatie of andere Corona-idiotie.
Eindelijk verlost van dat alles overheersende zogenaamde Corona-nieuws, Corona-gedragsregels, Corona-updates, Corona-praatprogramma’s, Corona-wetenschappers, Corona-Lockdown, Corona-Avondklok, etc.
Hoe ziet de normale wereld er ook alweer uit?
Normale groet van Dr Roel
Dr Roel
Uitingen van derden in columns reflecteren niet per definitie de visie van Orjana.nl
** Wie een vraag heeft voor Dr Roel mag die emailen naar info(apestaart)orjana(punt)nl (schrijven zoals een normaal emailadres geschreven wordt). Dr Roel zal uit de inzendingen selecteren en antwoorden via de column of email. Uw mail wordt altijd beantwoord of door Orjana of door Dr Roel.
We hebben nu gezien dat het geloofssysteem voor iedereen andere zekerheden c.q. waarheden bevat. De meesten van ons houden in hun hele leven krampachtig vast aan hun persoonlijke geloofssysteem, hun persoonlijke waarheden en proberen anderen de hele dag daarvan te overtuigen. Luister vooral goed om erachter te komen wat ze nou eigenlijk echt proberen te zeggen. Deze verschillende waarheden zijn dan ook vaak de bron van vele conflicten en zelfs oorlogen.
In eerste instantie zijn het jouw ouders die het fundament van jouw geloofssysteem bepalen. Jouw ouders en volwassenen in jouw directe omgeving leven in een bepaald land met meestal een eigen cultuur met alle normen en waarden die daarbij horen. Het heet dan ook jouw vader- of moederland. Elk land heeft in de loop der eeuwen zijn/haar cultuur ‘gecultiveerd’ en dat is of je wilt of niet onderdeel van jouw geloofssysteem en dus jouw waarheid.
Zo gaat het in alle zichzelf respecterende landen, allemaal met hun eigen cultuur en religies. Die kunnen nogal eens van elkaar afwijken, van ‘open minded’ tot streng orthodox en/of streng religieus.
Als jij om de een of andere reden naar een ander land emigreert, dan kom je in contact met een andere cultuur, met mensen met een ander geloofssysteem.
Jouw geloofssysteem is voor jou de waarheid, een andere waarheid is altijd een bedreiging.
De emigrant heeft met zijn/haar geboorteland een sterke band, dat land is zijn/haar waarheid. Meestal zie je dat dat vele generaties lang blijft bestaan.
In het land van herkomst liggen de wortels van jouw geloofssysteem, dat wordt zeker nog eens bevestigd doordat jij een paspoort hebt van jouw geboorteland. Ook al krijg je nog een paspoort van het land waar je naartoe geëmigreerd bent, ‘jouw hart’ zal vrijwel altijd bij jouw vader-/moederland blijven.
In ons geloofssysteem zitten dus conflicten met andere culturen ingebouwd.
Beide geloofssystemen botsen, de bestaande cultuur voelt zich bedreigd, het geloofssysteem van de emigrant voelt zich gefrustreerd. De botsingen die hierdoor ontstaan vallen onder het hoofdje discriminatie en racisme.
Wat mij betreft is discriminatie en racisme alom aanwezig en inherent aan de verschillen binnen onze geloofssystemen. Ontkenning van deze verschillen zullen de problemen alleen maar versterken. Discriminatie en racisme horen bij de mens met hun totaal verschillende geloofssystemen en is gebaseerd op angst.
Discriminatie en racisme zijn ‘grote’ woorden en ik vraag me af of het gebruik ervan wel past bij essentiële verschillen van geloofssystemen bij verschillende culturen.
Gewapend met deze kennis kunnen we proberen onze angsten die veelal zijn gebaseerd op vooroordelen en veronderstellingen, onder controle te krijgen.
Als je weet waar die angst vandaan komt is het wellicht makkelijker om meer begrip voor elkaar te krijgen. Een multiculturele samenleving is een samenleving met mensen uit verschillende culturen met in wezen totaal verschillende geloofssystemen, dat maakt het integreren bijna onmogelijk.
Boetes, straffen of onuitvoerbare regelgeving rond ‘discriminatie en racisme’ zijn totaal zinloos en zal ons verder uit elkaar drijven. Ik begrijp nu wel waarom ik geneigd ben te discrimineren en me schuldig maak aan racisme, dat alleen al maakt mij toleranter.
Mijn geloofssysteem met zijn ‘waarheden’ moet opengebroken worden. De ‘Sinterklazen’ moeten ontmaskerd worden. Dat geldt natuurlijk voor beide kanten, maar begin altijd bij jezelf.
We moeten leren dat ‘alles relatief is’, de ‘waarheid’ bestaat niet.
De relativiteitstheorie van Einstein van het jaar 1905 geeft geen ruimte aan zekerheden, maar deze werkelijkheid wordt terzijde geschoven en is voor velen zeer bedreigend. Wij krijgen op de lagere en middelbare school heel veel ouderwetse en achterhaalde werkelijkheden als leerstof. Maar geen woord over de Relativiteitstheorie en de relatie tussen Massa en Energie, E=Mc2 van Einstein en bijvoorbeeld de Kwantumfysica of over ons geloofssysteem. Het zou ons in ieder geval dichter bij de werkelijkheid brengen en vele facetten van onszelf, deze wereld en het universum beter leren begrijpen.
Het wordt dus tijd om het onderwijs te vernieuwen, oude waarden en waarheden houden op te bestaan, zij staan ‘de vernieuwing’ in de weg. De communicatie is totaal veranderd, ongekend voor hen die voor 2000 zijn geboren, de snelheid en impact van de informatie is onvoorstelbaar groot. Dit gaat heel veel invloed hebben op het geloofssysteem van deze en volgende generaties.
Voor hen die met de oude waarheden zijn grootgebracht zijn het vooral de begrippen ‘goed en slecht’ die hun geloofssysteem domineren, het zijn hun Sinterklazen. Elk pasgeboren kind is goed en deugt. Goed en slecht bestaan niet, dat zijn begrippen die ons worden opgedrongen, zo zijn we geconditioneerd.
In het dierenrijk is dit niet aan de orde. Goed of slecht, lief of stout, juist of onjuist, mooi of lelijk, dik of dun, dom of slim, gehandicapt of ‘normaal’, zwart of wit, zijn waarden die alleen mensen kunnen verzinnen om zichzelf te onderscheiden, om hun ego op te pompen. Eigenlijk lopen er op deze wereld alleen ego’s rond, de een nog groter dan ander, ik, ik, ik.
Het grootste deel van de dag zijn we bezig ons geloofssysteem uit te dragen, zie mij eens, ik ben goed, mooi en intelligent. Maar in wezen ben je onzeker, lijd je onder angsten, doe je dierbaren pijn, ben je onbetrouwbaar enzovoorts.
Het ergste is dat je het niet door hebt en als ik vraag ‘hoe gaat het met je’ dan zeg je ‘fantastisch’ of ‘druk, druk, druk’, wat nog met trots gezegd wordt ook.
Een slechtere levenshouding is bijna niet mogelijk, het geeft namelijk aan hoezeer je onder stress staat, zonder dat je het zelf door hebt. Hoewel de relatie tussen psychische stress en ziekte wel wordt aangevoeld, is het gangbare denken dat het lichaam en geest gescheiden zijn zo sterk in onze cultuur ingebakken, dat wij zeer slordig omgaan met onze geestelijke gezondheid.
Naast de onzekerheden die het gevolg zijn van ons geloofssysteem: zijn we wel goed genoeg, mooi genoeg, slim genoeg, en dergelijke, zijn er nog talloze stressoren tijdens ons verdere leven.
Wij zijn meesters in het projecteren van angsten uit het verleden naar de toekomst, we maken ons zorgen over van alles en nog wat. ‘Zorgen maken over’, dat gaat dus over de toekomst, terwijl de toekomst onbekend is. Niemand weet hoe de wereld er morgen uit ziet, laat staan over 10 of 20 of over 50 jaar.
Als iemand je wil wijs maken hoe de wereld er over 10 jaar uit zal zien, vertelt hij/zij pure leugens. Luister niet naar mensen die het hebben over aannames of veronderstellingen. Zij beginnen een zin met ‘wat als’ of ‘ik denk dat’ of ‘het zou kunnen dat’ of ‘naar mijn mening’. De informatie die daarna volgt zijn veronderstellingen en horen thuis onder het hoofdje fabeltjes.
Je moet die onzin vaak aanhoren in praatprogramma’s , soms zelfs op het journaal, maar vooral bij het blokje ‘reclame’. Let maar eens goed op en je hoort eigenlijk alleen maar aannames en veronderstellingen en daar heb je echt geen behoefte aan. Je kan beter naar een natuurfilm kijken of gewoon naar muziek luisteren of een boek lezen, dan slaap je ook rustiger en beter. Vaak kan het ook geen kwaad om eens wat tijd vrij te maken voor je partner of je kinderen.
Maar je zou ook eens een uurtje niets kunnen doen, even niet denken, even geen stem in je hoofd die zinloos tegen je lult en je uit het ‘NU’ houdt.
Probeer dat nou eens elke dag een half uurtje: stilte in je hoofd, niet makkelijk hè, even geen gedachten, gewoon niets. Het is een van de antwoorden op chronische stress, we noemen dat mediteren. Hoe erg is het om even tot jezelf te komen, het kost niets en na enkele dagen komt je lichaam tot rust en voel jij je beter.
We hebben het tot nu toe gehad over stressoren die het gevolg zijn van ons geloofssysteem, eigenlijk onze opvoeding dus.
De meest destructieve vorm van stress zijn de emoties van trauma’s die we hebben weggestopt of ‘begraven’. Bij kinderen zijn dat bijvoorbeeld mishandeling (zowel geestelijk als lichamelijk), verkrachting, incest, getuige zijn van mishandeling, ernstige ongelukken, geweld of moord. Hoeveel kinderen moeten jaren lang toezien hoe hun moeder wordt gedomineerd, gekleineerd, misbruikt en mishandeld. En hoe vaak worden kinderen niet opgesloten in kasten of kelders. Ga mij niet vertellen dat dat in deze tijd niet gebeurt. Heel vaak is er alcohol in spel.
Het huwelijk is voor heel veel vrouwen en kinderen een onveilige situatie die aanleiding is tot chronische stress. Het komt in alle lagen van de bevolking voor, dus ook in jouw omgeving. De gevolgen voor hun gezondheid zijn dan ook desastreus, veel onbegrepen klachten zijn het gevolg. De slachtoffers lijden aan sterke schuldgevoelens en gebrek aan eigenwaarde, zij leiden tot chronische stress omdat deze trauma’s niet kunnen worden verwerkt, ze zijn weggestopt. Deze ervaringen hebben vaak enorme, soms catastrofale effecten op hersen- en lichaamsfuncties
Onderdrukte emoties zoals boosheid, woede en angst kunnen spieren doen verkrampen, de doorbloeding van weefsels verminderen waardoor onbegrepen rug- en/of nekklachten optreden. Ook kunnen deze onderdrukte emoties leiden tot bijvoorbeeld hoge bloeddruk, ritme stoornissen, verschillende vormen van hoofdpijnen, slaapproblemen en maag/darm stoornissen.
Er zijn vele chronisch ziekten en chronische pijnen die het gevolg zijn van verdrongen trauma’s en de bijbehorende emoties. Het vaststellen van de werkelijke oorzaak van deze ongemakken is cruciaal voor jouw herstel.
In de volgende rubriek zal ik nog een aantal stressoren benoemen die bij kunnen dragen aan chronische stress, de druk op onze gezondheid steeds opvoeren en tenslotte leiden tot chronische ziekten.
Mocht je te maken hebben met een chronische ziekte, probeer dan eens na te gaan welke stressoren bij jou een rol zouden kunnen spelen. Wees vooral eerlijk tegen jezelf, jouw geloofssysteem moet je misschien wel openbreken.
Gun jezelf dat halve uurtje rust per dag! Je denkt misschien daar heb je hem weer, zelf doe ik het ook en het helpt!
P.s.
Nog even over Corona:
Over stress gesproken, de coronamaatregels hebben op vele fronten voor heel veel stress gezorgd.
Veel mensen hebben financiële problemen gekregen of zijn daar bang voor. Geldzorgen kunnen net de laatste druppel zijn waardoor bijvoorbeeld een depressie, hart- en vaatziekten, slaapstoornissen en migraine zich kunnen openbaren. Angst voor het oplopen van de Corona infectie van jouzelf, een geliefde of familielid geeft extra stress. Geen bezoek voor bejaarden in de bejaardenhuizen heeft tot verdere vereenzaming geleid, maar ook voor veel stress bij degenen die hun vader of moeder wilden bezoeken.
Mensen die in het ziekenhuis terechtkwamen, mochten soms weken lang geen bezoek ontvangen van familie of geliefden. Mensonterende situaties hebben zich in de ziekenhuizen voorgedaan die voor heel veel verdriet bij nabestaanden hebben gezorgd.
Heel veel kleine beleggers zijn geld verloren bij de crisis op de beurs. De armen zijn weer armer geworden en de rijken weer rijker. De armen worden nooit gecompenseerd voor dat feit. Bij dit soort situaties zijn ook altijd de mensen met een modaal inkomen en middenstanders en ZZPers de klos en natuurlijk ook altijd weer de gepensioneerden.
De overheid geeft wel vele tientallen miljarden aan Italië en Spanje, waar het ook weer aan de strijkstok van de rijken en overheden blijft hangen.
Het wordt nu steeds duidelijker dat Coronavirus opduikt als er veel mensen in een relatief kleine ruimte samenkomen bijvoorbeeld bij feestjes, clubs, cafés, zangverenigingen en congressen. De kans wordt nog groter als er slechte ventilatie aanwezig is.
Met de versoepeling van de lock down maatregelen zoals het openen cafés, clubs en feestjes, zal zeker een stijging van coronabesmettingen het gevolg zijn. Het zal echter voornamelijk jonge mensen betreffen. Eigenlijk is dat goed, maar dan moeten wel de kwetsbare groepen worden beschermd.
Een beperkte lock down lijkt mij dichter bij een ‘intelligente’ lock down dan een landelijke lock down en geeft in ieder geval minder schade aan de economie.
Mijd als kwetsbare groep dus feestjes binnenshuis, cafés, bars en clubs.
(Sport)evenementen in open lucht bijvoorbeeld op het strand of in een park vormen veel minder gevaar op besmetting. Misschien wel verstandig om toch enige afstand te houden.
Wel vreemd dat mondkapjes nu opeens wel helpen en ze zelfs verplicht zijn in het openbaar vervoer en vliegtuigen en straks in winkels en zelfs op straat. Hoe moet de overheid anders van hun mondkapjes afkomen?
Het lijkt mij ook niet heel gezond om jouw eigen adem met micro-organismen en slechte lucht keer op keer weer in te ademen. Ik moet er niet aan denken dat je dat uren achtereen moet doen, bah.
Blijf alert onder de huidige omstandigheden.
De test op eventuele besmetting met het Corona virus moet wel gezien worden als een momentopname. Biedt dus geen garantie voor morgen.
Antilichamen in je bloed tegen het virus zegt niets over jouw immuniteit tegen dat virus. Met het bloed van mensen met antistoffen in hun bloed is geen enkele Corona patiënt op de IC of Ziekenhuisbed genezen.
Laat je niet inenten met een zogenaamd vaccin tegen het COVID-19 virus. Alle stappen om de veiligheid van het vaccin te testen zijn overgeslagen (ze hebben zogenaamd teveel haast).
Het zijn op kankercellijnen gemanipuleerde (recombinanten technologie) DNA of RNA fragmenten die ons DNA kunnen veranderen en niemand weet (behalve de makers) wat dat voor gevolgen voor het menselijk DNA gaat hebben.
Het is niet ondenkbaar dat wij als robotten gaan reageren op signalen van buitenaf, omdat het in feite Nano RNA chips zijn die worden ingespoten. Terwijl ook al onze innerlijke parameters kunnen worden uitgelezen.
De pandemie die aan de gang is leent zich daar prima voor. Denk niet dat dit fabeltjes zijn, het is net zo waar als dat morgen de zon weer opkomt.
Wellicht word je zelfs verplicht om je te laten vaccineren. Niet doen dus, ja er gaan nog veel gekke spannende dingen gebeuren dit jaar.
Dr Roel
Uitingen van derden in columns reflecteren niet per definitie de visie van Orjana.nl
** Wie een vraag heeft voor Dr Roel mag die emailen naar info(apestaart)orjana(punt)nl (schrijven zoals een normaal emailadres geschreven wordt). Dr Roel zal uit de inzendingen selecteren en antwoorden via de column of email. Uw mail wordt altijd beantwoord of door Orjana of door Dr Roel.
Bij onze geboorte zijn we dus niet zo onbevangen als je zou vermoeden, ondanks het feit dat onze hersenen nog zeer onrijp waren tijdens de zwangerschap. Van de positieve effecten op de baby die een relaxte zwangerschapsperiode veroorzaakt kunnen we natuurlijk ook gebruik maken. Zodra de vrouw zich hiervan bewust is en daarnaar leeft zal ze een harmonieuze band met de baby kunnen opbouwen. Vooral in de laatste maanden van de zwangerschap zal de baby positieve invloeden ondervinden als de vrouw contact met haar baby maakt door bijvoorbeeld heel bewust voor haar baby voor te lezen uit een kinderboek of naar muziek te luisteren waarvan zijzelf houdt en wat haar een goed gevoel geeft. De baby heeft dus ook tijdens de zwangerschap aandacht en positieve impulsen nodig om zich optimaal te ontwikkelen.
Zelfs of het kind gewenst is of niet laat zijn sporen na op de stressgevoeligheid van de baby. En dus ook op het effect van stressoren op het individu dat deze baby uiteindelijk wordt.
Misschien denk je nu dat dat wel allemaal zal meevallen en dat het bij jou niet zo’n vaart zal lopen, maar onderschat de kracht van biologisch actieve stoffen die hier een rol bij spelen niet. Daar zullen we nog wel een paar voorbeelden van tegenkomen.
Hoe wij ons ontwikkelen en de invloeden die van buitenaf op ons inwerken zullen uiteindelijk bepalen hoe wij met stress omgaan en of ons lichaam daaronder gaat lijden. De ene mens lijdt meer dan de ander, maar uiteindelijk krijgen we allemaal onze portie. Eigenlijk hebben de Engelsen een beter woord voor ‘lijden’ namelijk ‘suffering’, lijden klinkt te dramatisch voor dit onderdeel van het leven.
Als we ons lijden willen beperken is het belangrijk om te zien hoe wij in dit leven staan en wat daarbij allemaal een rol speelt. Er zijn tal van mogelijkheden om vat te krijgen op zaken die ons denken en ons leven negatief beïnvloeden. Negatieve invloeden gaan na enige tijd, dat kan kort zijn of lang, onze gezondheid in gevaar brengen. Voor de een zal dat leiden tot hart- en vaatziekten en voor de ander het ontwikkelen van een autoimmuunziekte of zelfs kanker. Dit betreffen dus allemaal chronische ziekten.
Het betekent ook dat deze ziekten ons leed blijven bezorgen zolang er niets wordt gedaan aan de werkelijk onderliggende oorzaak, namelijk chronische stress. Uiteraard zal de dokter altijd zijn best doen een diagnose te stellen om vervolgens een in een protocol vastgelegde therapie te geven die de symptomen van die ziekte verzachten zodat het lijden dragelijk wordt. Meestal leidt dit ook tot verlenging van het leven, waardoor het lijden als het ware nog langer duurt.
Het is de farmaceutische wereld die dit graag zo wil houden. Zo zijn er in ons land zo’n 9,9 miljoen chronische zieken en kan ik gerust stellen dat het hier gaat over een pandemie van chronische ziekten met ongeveer 3,5 miljard slachtoffers wereldwijd.
De totale gezondheidszorg met alles daar omheen is ‘booming business’ en de grootste financiële bedrijfstak van deze wereld. Ja, die farmaceutische industrie doet echt zijn best en produceren steeds duurdere medicijnen. De invloed van deze bedrijfstak is gigantisch, hun financiële middelen zijn onbegrensd. De reclamecampagnes voor geneesmiddelen zijn vaak 20x duurder dan de ontwikkeling en productie samen. Dit alles geeft aan welke kant het op gaat als we niet bij machte zijn controle over chronische stress te krijgen en dus over onszelf.
Oké, het begint dus al in de baarmoeder, vervolgens worden we geboren als een onbeschreven blad. Onze ouders gaan ons vormen naar hoe zij in het leven staan, hoe zij de wereld zien met de kennis die zij hebben met hun waarden en normen. Dit gebeurt met een systeem van straf en beloning. Als het kind zich gedraagt zoals de ouders willen dan ben je ‘een flinke jongen’ of ‘een braaf meisje’, als we dat niet doen zijn we ‘een stoute jongen of ‘een stout meisje’.
Een van de symbolen gespecialiseerd in braaf(zoet) of stout, is Sinterklaas. Als je stout bent stopt Piet je in de zak en neemt hij je mee naar Spanje. Wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is de roe. In het grote boek van Sinterklaas staat alles over jou en het hele jaar kan je daarmee worden bedreigd.
En dan opeens blijkt alles niet waar te zijn.
Zo zijn er veel Sinterklaas symbolen waarmee we tijdens onze opvoeding worden geconfronteerd die ook niet waar zijn, maar niet zijn ontmaskerd en nog steeds behoren tot ons ‘geloofssysteem’ en zijn dus waar. Ze zijn voor ons waar geworden omdat we erin geloven, dus zijn het eigenlijk leugens.
De cadeautjes vond ik leuk, maar Sinterklaas en zwarte Piet vond ik toch een soort angstaanjagende figuren. Op Sinterklaas avond kroop ik zelfs onder de tafel uit angst voor Zwarte Piet (bleek achteraf mijn vader te zijn) die dan hard op de deur sloeg. Mijn moeder deed dan de deur open waarop een zwarte hand met veel lawaai pepernoten naar binnen gooide, leuk hè.
Wat mij betreft is Sinterklaas en zwarte Piet om die reden geen kinderfeest maar een achterhaalde opvoedingsfout van onze voorouders. Het is sowieso al niet te verteren dat ik alleen wat snoep en een pakje kleurpotloden kreeg en mijn vriendje van school een nieuwe fiets, een hoepel en ook nog een chocoladeletter. Was hij zo braaf en ik zo stout?
Sinterklaas weg ermee, dan zijn we ook mooi van Zwarte Piet verlost, zij passen beiden niet meer in deze tijd, we zijn toe aan vernieuwing van symbolen. Al was het alleen maar voor het geloofssysteem van volgende generaties.
Soms worden kinderen gestraft zonder dat ze stout zijn geweest, of worden ze beloond zonder iets goeds te hebben gedaan; voor het kind verwarring alom.
Uit angst voor straf, of niet beloond te worden gaat het kind proberen de opvoeders te behagen. Al gauw proberen we goed te zijn omdat we anders geen beloning, maar straf krijgen.
Bij het opvoeden van kinderen worden alle normen en waarden van het gezin, de familie, de kerk, de school en de maatschappij waarin zij leven min of meer aan ze opgedrongen. Kinderen krijgen zo niet de kans hun eigen overtuigingen te kiezen, er wordt ze verteld wat ze wel en wat ze niet moeten geloven. In onze onschuld geloven we wat onze ouders en andere volwassenen ons vertellen en slaan die informatie op in ons geheugen.
Onze verbeeldingskracht begint zich te ontwikkelen, onze nieuwsgierigheid neemt toe en we beginnen vragen te stellen, heel veel vragen (meestal is het antwoord: ja dat weet ik niet hoor, vraag dat maar aan je moeder). Vaak levert dat vragen eerder irritatie op dan zinnige antwoorden. Terwijl dit juist de fase is waarin we leren denken.
Voordat we ‘getemd’ worden kan het ons niets schelen wat we zijn of hoe we er uit zien. Als klein kind zijn we wild en vrij, we rennen in ons blootje rond zonder ons daarvan bewust te zijn, zonder enig schaamtegevoel. We spreken de waarheid omdat we in de waarheid leven, omdat we in het ‘Nu’ leven. Bang voor de toekomst of beschaamd over het verleden zijn we niet.
Rond een jaar of 6-7 begrijpen we begrippen als goed en fout, winnaar en verliezer, volmaakt en onvolmaakt, mooi en lelijk en slim en dom.
Iedereen heeft een mening over ons, vader, moeder, broers en zusjes, opa’s en oma’s, vriendjes, de juf, de meester, de dominee of pastoor en zo meer. Aandachtig luisteren we naar al die meningen en gaan accepteren dat dat is wat we zijn, ze gaan deel uitmaken van ons overtuigingensysteem, ons geloofssysteem.
Geleidelijk aan gaan deze meningen invloed hebben op ons gedrag en vormen op grond hiervan een beeld van onszelf, we moeten zus zijn en niet zo. En omdat we dus gaan geloven dat we niet goed zijn zoals we feitelijk zijn, gaan we doen alsof we iets zijn wat we niet zijn. Dit alles gebaseerd op angst afgewezen te worden, op angst niet goed genoeg te zijn.
Tegen de tijd dat wij tieners zijn hebben wij geleerd om over onszelf te oordelen, onszelf te straffen en onszelf te belonen volgens het systeem van oordeel, straf en beloning waarin we zijn opgevoed.
In mijn jeugd werd mijn geloofssysteem voornamelijk opgetuigd door invloeden binnen ons gezin, de school en veel buiten spelen met vriendjes, op straat putteren, stoepranden, steppen, rolschaatsen en kattenkwaad uithalen.
Geen invloeden van de huidige multimedia die fijntjes weten uit te leggen wie je eigenlijk moet zijn, hoe je eruit moet zien, wat mooi en lelijk is, wat je moet eten en kopen, hoe je moet ruiken en vooral ook wat je niet moet doen en het belangrijkste, dat jij in ieder geval niet deugt. Als je geen 100.000 ‘volgers’ hebt ben je een ‘nobody’.
De invloed van deze eindeloze stroom van virtuele media-informatie op het geloofssysteem van de huidige en toekomstige generaties kinderen is natuurlijk moeilijk te voorspellen. Wel is het medicijngebruik bij de huidige generatie kinderen enorm toegenomen en lijden vele kinderen kennelijk reeds aan ‘chronische ziekten’.
Veranderingen in het indoctrinatie proces zijn onontkoombaar willen we uiteindelijk invloed krijgen op ‘chronische stress’. Er is nog veel zelfreflectie nodig om te zien waar onze eigen pijnpunten tijdens het proces van onze indoctrinatie liggen. Hoe ziet jouw geloofssysteem eruit, is het allemaal wel waar of denk je alleen maar dat het waar is. Grote kans dat het helemaal de waarheid niet is.
Helaas ieder heeft zijn eigen waarheid en denkt dat zijn mening ‘echt’ de waarheid is. Daarom hebben we allemaal een verschillende mening, daar kunnen we dan altijd praatprogramma’s mee vullen, of oorlogen voeren.
Veel plezier ermee…..
Groet van drRoel
P.s.
Nog even Corona: Nu we allemaal weer naar buiten gaan nemen de besmettingen met het Coronavirus sterk af. We moeten dus niet binnen blijven want daar vinden de besmettingen plaats.
Vooral dus naar buiten om te genieten van feesten, festivals, andere evenementen, demonstraties, sporten en heerlijk vakantie houden.
China wordt ondertussen wel die hofleverancier van gevaarlijke Coronavirussen.
SARS-CoV was een Coronavirus evenals MERS-CoV en nu dus COViD-19. Het zijn allemaal Coronavirussen afkomstig van dieren die op de mens zijn overgedragen en afkomstig zijn uit China. Bij de eerste twee is het tot nog toe niet gelukt om een afdoende vaccin te maken, gaat dat dan wel lukken bij COVID- 19? Ik heb zo mijn twijfels.
De kans bestaat dat als wij straks na de zomer weer met zijn allen naar binnen gaan, het hele lock down scenario weer opnieuw gaat gebeuren.
Verder ligt er alweer een nieuw coronavirus klaar in China, dit keer afkomstig van varkens. Het wordt tijd dat de wereld de contacten met China gaat verbreken, dat er een totale lock down komt voor China. De Corona-wet (Co-Wet) is al in de maak, God behoede ons dat dit allemaal zo doorgaat.
Dr Roel
Uitingen van derden in columns reflecteren niet per definitie de visie van Orjana.nl
.
We zijn het probleem van chronische ziekten al vaker tegengekomen in mijn rubrieken. De meeste chronische ziekten zijn gerelateerd aan chronische ontstekingen op verschillende locaties in ons lichaam. Ontstekingsprocessen zijn te herkennen door de patholoog anatoom aan een overmaat van ontstekingscellen in het weefsel. De meeste van deze chronische ziekten behoren tot de zogenaamde auto-immuunziekten, het zijn dus in principe ontstekingsziekten.
Dat wil zeggen dat de medische wereld er vanuit gaat dat deze ziekten ontstaan door het feit dat ons immuunsysteem een bepaald eiwit niet meer als ‘eigen’ maar als ‘lichaamsvreemd’ herkend. Er is eigenlijk maar een reactie op iets dat niet ‘eigen’ is en dat is een ontstekingsreactie.
Waarom het lichaam zo’n eiwit niet als ‘eigen’ herkent, dat weten de heren medici dan weer niet. Dus de zogenaamde auto-immuunziekten berusten op veronderstellingen en kunnen we zeker niet tot waarheden bombarderen.
Neem van mij aan dat het immuunsysteem zich zeker niet tegen onszelf keert. Het immuunsysteem is er om ons tegen indringers en weefselschade te beschermen, dat is een waarheid.
De kenmerken van elke ontsteking zijn: roodheid(rubor), zwelling(tumor), warmte(calor), pijn(dolor) en verstoorde functie(functio laesa).
Bij ontstekingen kunnen een scala aan ontstekingscellen betrokken zijn. Zij worden vrijwel allemaal in het beenmerg aangemaakt en komen via de bloedstroom in het ontstekingsveld, aangetrokken door stoffen(mediatoren) die in het weefsel vrijkomen bij vreemde indringers of weefselschade.
Het beenmerg is de plaats waar alle in het bloed aanwezige cellen worden geproduceerd.
De kleur van het bloed(rood) is te danken aan de rode bloedcellen(erytrocyten). De kleurstof is het zogenaamde hemoglobine, een eiwit dat zuurstof kan binden, maar ook weer kan afstaan. Het hemoglobine is helder rood als er veel zuurstof is gebonden, het wordt donkerder als er minder zuurstof is gebonden. Dat maakt dat slagaderlijke(arteriële) bloed helder rood is en aderlijke(veneuze)bloed donker rood van kleur is.
Per seconde worden in ons lichaam 500.000 cellen aangemaakt, de meeste in ons beenmerg en maag-darm kanaal. De zaadcel productie bij de man niet meegerekend (dat zijn er trouwens maar 7.000.000 per dag). Dat betekent dat er per dag vijftig miljard nieuwe cellen door ons lichaam worden gevormd.
Die hoeveelheid is bijna niet te bevatten en dan te bedenken dat deze cellen direct hun specifieke functies in het lichaam uitvoeren. De organisatie om het lichaam alleen al in stand te houden is iets onvoorstelbaars.
Het is eigenlijk fascinerend dat dit zo gladjes verloopt, gelukkig hoeven we ons hierover geen zorgen te maken, dit alles verloopt geheel automatisch.
Chronische ziekten ontstaan dus in principe niet door fouten in het proces om ons lichaam in stand te houden. Vrijwel alle chronische ziekten zijn het gevolg van chronische stress samen met een verkeerde lifestyle.
Wat is eigenlijk ‘chronische stress’?
Er is geen eenvoudige definitie van chronische stress. Om te begrijpen hoe chronische stress ons lichaam letterlijk kapot kan maken moeten we op de hoogte zijn wat er allemaal met ons gebeurt van baby tot onze volwassenheid.
Bij onze geboorte en in onze peuter, kleuter en jonge kinderen jaren zijn wij voornamelijk in het ‘nu’. Het verleden was slechts een leerproces en over de toekomst hebben kinderen tot een jaar of 14 nog niet echt nagedacht. Zij zijn nog onbevangen in het nu.
Daarna gaat het menselijk brein angsten uit het verleden naar de toekomst projecteren. Onze tekortkomingen worden langzaam maar zeker onder een vergrootglas gelegd en we verliezen onze onbevangenheid.
In onze pubertijd proberen dan we onze eigen identiteit te ontwikkelen, een eigen ik en dat betekent eigenlijk dat ons verstand het voor het zeggen krijgt met gedachten die ons de hele dag bezighouden. Dat is de stem die dag en nacht tegen je lult, zogenaamde gedachten die we steeds maar aan het herkauwen zijn en tot niets leiden.
Als het stil is om ons heen zijn dat de zorgen voor morgen die ons ‘s nachts kwellen en uit onze slaap houden. Onze opvoeders hebben een grote invloed op deze ontwikkeling. Als eerste opvoeders komen de ouders in beeld. Zij leven in een totaal andere wereld dan het kind. De baby kan nog niets en ziet alleen vage contouren die verder nog geen enkele betekenis hebben. Van alle zoogdieren zijn de menselijke hersenen het slechtst ontwikkeld bij de geboorte.
Onze hersenen zijn bij de geboorte nog lang niet uitgegroeid, gebieden met specifieke functies moeten nog uitrijpen, er zijn nog vele celdelingen van hersencellen nodig, ook moeten cellen nog talloze verbindingen met andere zenuwcellen maken en zelfs naar andere gebieden migreren. Uiteindelijk komt het gewicht van de hersenen uit op ongeveer 1300-1400 gram, bij mannen is het gewicht ongeveer 100 gram hoger dan bij vrouwen. Bij de geboorte is het gewicht ongeveer 350 gram, na 6 maanden is het gewicht reeds verdubbeld, na 10 jaar is het gewicht al reeds 95% van het uiteindelijke gewicht. Volledig maturiteit wordt pas bereikt na 21 jaar.
Dit geeft zeker een indruk hoe complex dit orgaan is. In principe hebben de hersenen zich ontwikkeld als in de evolutie het maagdarmkanaal tot ontwikkeling komt.
Bij zeeanemonen is de mond tevens de anus. Voor de ontwikkeling van het spijsverteringskanaal is een uitgebalanceerde aansturing nodig en zo ontstond ons brein. Tevens is dit de reden dat er een sterke relatie bestaat tussen de hersenen en de organen van de tractus digestivus. Dat betekent ook dat ons maagdarmkanaal voor een groot deel ook ons geestelijke welzijn bepaald.
Reeds voor de geboorte heeft de gemoedstoestand van de moeder invloed op baby in de uterus. Allerlei hormonen en andere biologisch actieve eiwitten in het bloed van de moeder bepalen tevens het welbevinden van de foetus in de uterus.
Als de moeder bijvoorbeeld plezier heeft in pianospelen komt er oxytosine vrij, dit hormoon geeft een gelukzalig gevoel bij de moeder, maar ook bij het kind. Elke keer zal het kind bij het horen van pianomuziek een prettig gevoel krijgen.
Staat de vrouw daarentegen onder stress dan zullen biologisch actieve stoffen die daarbij vrijkomen eveneens effect hebben op het kind. Zo heeft het ongeboren kind te maken met allerlei situaties die de moeder en haar omgeving betreffen. De zwangerschap zal dan ook veel beter verlopen bij een veilige en harmonieuze moedersituatie en dit zelfde geld voor een optimale ontwikkeling van het kind in de zwagerschapsperiode.
Na de geboorte heeft de baby te maken met grote aanpassingen van allerlei systemen (spijsvertering, ademhaling en zintuigelijke prikkels). Afhankelijk van de reacties van de buitenwereld en met name de moeder zal de baby zich veilig en prettig voelen.
Belangrijk voor de baby is een goede relatie met de moeder. Hij of zij kent de geur van de moeder. Het reukvermogen van de baby ontwikkelt zich als eerste van alle zintuiglijke waarnemingen. Geuren spelen een grote rol bij veel van onze emoties. Er zijn stoffen die we feromonen noemen en voor ons niet een bepaalde geur hebben, maar wel een zeer sterk effect hebben.
Als de moeder bijvoorbeeld geïrriteerd of angstig is, kan een baby dit aan de lichaamsgeur van de moeder doorkrijgen en zullen ook bij het kind onrust en angstgevoelens optreden.
Tijdens de ovulatie periode bij de vrouw worden feromonen door bepaalde zweetklieren (apocriefe zweetklieren) in de oksel en pubisregio uitgescheiden. Deze feromonen hebben een sterke aantrekkingskracht op de man om zo de kans op bevruchting tijdens de ovulatie te verhogen. Door de overdadige haargroei (oppervlakte vergroting) in de oksel en pubisstreek zal het signaal luid en duidelijk zijn. De huidige trent om deze regio’s zo kaal mogelijk te houden en 2x per dag te douchen zullen dus zeker niet bijdragen aan de kans op bevruchting van de eicel. Ook het overmatige gebruik van deodorant spuitbussen op deze plaatsen zal niet bijdragen aan de expressie van feromonen.
Het lichaam zorgt wel voor de juiste timing als het op bevruchting van een eicel aankomt, wij kunnen dat door onwetendheid makkelijk verstieren.
Ja, we dwalen wel wat af, maar het is ook niet makkelijk uit te leggen waar die zogenaamde chronische stress nou precies vandaan komt. Het heeft te maken met vele vele facetten van onze ervaringen tijdens onze ontwikkeling. Ten grondslag aan onze emoties liggen zeer complexe biochemische interacties, interacties die zowel een positief als een negatief effect kunnen hebben (bijvoorbeeld liefde of haat), maar zeer sterke krachten kunnen oproepen.
De vraag ‘waarom’ heb ik nu deze ziekte is zinloos en zal je zeker niet helpen om beter te worden. Ziekten en/of handicaps maken je niet onvolmaakt, iedereen is volmaakt. In onze huidige cultuur lijkt het alleen te gaan over gezondheid. Waar het echt om gaat is jouw bewustzijn.
Probeer jezelf bewust te zijn van jouw omgeving en luister eens, als 3de persoon, naar die voortdurende gedachten die jou steeds lastigvallen en tot niets leiden, maar bij jou wel zorgen en angsten oproepen.
De volgende rubrieken zullen meer uitleg geven over chronische stress en hoe hier beter mee om te gaan, maar ook over de biochemische processen die hieruit voortvloeien en uiteindelijk leiden tot ziekten.
Tot de volgende rubriek, groet Dr Roel
P.s.
Nog even iets over Corona.
De zomer is niet het seizoen voor griepvirus infecties, maar het Coronavirus lijkt niet echt seizoensgebonden. Er zijn zowel infecties in warme als in koude gebieden, daarom is het ook een pandemie.
In Europa lijkt het er toch op dat er sprake is van seizoensgebondenheid.
Om de kans op groepsimmuniteit te verhogen zouden in ieder geval met de kennis van nu alle buiten evenementen moeten worden vrijgegeven, zoals muziekfestivals, publiek bij alle sportevenementen en alle manifestaties.
Aangezien ouderen meer kans lopen op ernstige complicaties bij eenbesmetting, is het verstandig om een leeftijdsgrens voor deze evenementen te stellen van 65 jaar.
Complicaties hebben niet alleen te maken met de leeftijd, maar nog meer, misschien wel alleen, met een onderliggende chronische ziekten. Bij chronische ziekten is namelijk het CRP (Complement Reactieve Proteïne) in het bloed verhoogd en het Coronavirus geeft een enorme boost aan dit CRP, waardoor een veel te sterke ontstekingsreactie wordt geïnitieerd niet alleen in de longen (ernstig zuurstofgebrek) maar ook in andere organen zoals de nieren (nierinsufficientie).
Wie moeten we beschermen, 1: dat zijn alle mensen ongeacht hun leeftijd met een actieve chronische ziekte. Dat betekent dat als jij een chronische ziekte onder je leden hebt niet naar boven genoemde evenementen moet gaan.
2: Extra voorzichtig met mensen boven 75 met onderliggende ziekte.
In de buitenlucht zijn infecties zeldzaam en mensen tot 65 zonder onderliggende ziekte kunnen zonder mondkapjes en zonder afstandsbeperking met een gerust hart naar evenementen. Hoeveel mensen zou je hier een plezier mee doen en hun stress verminderen. Mocht je besmet worden, eigenlijk is dat de bedoeling, dan zal je maximaal wat griepverschijnselen krijgen.
Hierdoor zal er in de populatie een betere weerstand tegen dit virus ontstaan en op zich beschermt dat weer de kwetsbare groepen. Wat er nu gebeurt is dat het jaren gaat duren voordat dit virus uit de populatie is verdwenen. De gevolgen voor ons welbevinden en de economie zijn dan niet te overzien.
Ik begin me af te vragen waar onze wereld leiders mee bezig zijn en ons in onze vrijheden blijven beperken en ‘het nieuwe normaal’ blijven handhaven met absurde boetes, het is allemaal bangmakerij.
‘Het nieuwe normaal’ is abnormaal en fuck ‘het nieuwe normaal’.
Wanneer laten we horen dat we dit niet langer pikken.
Dr Roel
** Wie een vraag heeft voor Dr Roel mag die emailen naar info(apestaart)orjana(punt)nl (schrijven zoals een normaal emailadres geschreven wordt). Dr Roel zal uit de inzendingen selecteren en antwoorden via de column of email. Uw mail wordt altijd beantwoord of door Orjana of door Dr Roel.
Wat er met mij is gebeurd
laatste rubriek is alweer zo’n 2 jaar geleden. Dat heeft 2 oorzaken gehad. Het eerste jaar ben ik bezig geweest met een project om een spirituele lifestyle experience te organiseren. De bedoeling was om dit te laten plaatsvinden in de Ziggo Dome (Amsterdam).
In feite kwam dit project vrij snel van de grond met een aantal boekenschrijvers (Marja de Vries en Hans Andeweg), een groep jonge Amsterdamse spirituele lifestyle, yoga, meditatie specialisten en natuurgeneeskundigen. De reden om dit te doen lag in de behoefte van heel veel gezondheidswerkers in zogenaamde alternatieve sfeer om hun spirituele lifestyle benadering van gezondheidsproblemen uit te dragen.
De doelgroep voor deze Wake Up Experience zijn alle mensen die lijden aan chronische ziekten, alle gezondheidszorg werkers zowel in de reguliere, alternatieve en spirituele sector. Met name deze laatste twee groepen zijn van groot belang bij de behandeling van chronisch zieken.
Ook zijn vele jonge mensen steeds vaker geïnteresseerd in spirituele lifestyle aspecten van dit leven. Voor ieder die de samenhang van alle aspecten van het leven wil voelen en beleven zou een dergelijke Wake Up Experience een diepte investering zijn.
Hoewel de reguliere gezondheidszorg zich een machtspositie toe-eigenen met een grote mate van arrogantie, zijn het juist de spirituele lifestyle specialisten die steeds vaker een belangrijke bijdrage leveren aan het genezingsproces van chronisch zieken en onze gezondheid in het algemeen.
Helaas mijn droom om dit te realiseren met deze groep mensen werd wreed verstoord.
Maart vorig jaar, 2019 werd ik getroffen door een hersenstam infarct. Eigenlijk is de hersenstam het ‘reptiele brein’, van hier uit worden vele automatische functies van ons lichaam bestuurd. De grote hersenen bleven dus buiten schot. De week voor dit gebeuren hadden we nog vergaderd over het programma van de Wake-Up Experience.
Nu een jaar later ben ik weer zover om in ieder geval aan mijn rubrieken bij Orjana te gaan werken.
In de namiddag van 20 Maart 2019 terwijl ik bezig was het verslag te maken van onze laatste vergadering, kreeg ik een ‘licht’ gevoel in mijn hoofd terwijl mijn voorhoofd begon te transpireren. Dit voelde niet goed.
Van achter mijn computer ben ik naar een bank gestrompeld om even op adem te komen. Al snel besloot ik boven op bed te gaan liggen. De kracht in mijn armen en benen was er nog, maar mijn evenwicht liet me volkomen in de steek. De trap op ging nog net, aan alles moest ik me vastklampen om op de been te blijven. Ik viel op bed en ben daar rustig gaan liggen. Er was geen angst, ik had het idee dat ik even rust moest nemen.
Mijn vrouw was boodschappen aan het doen.
Een uur ging voorbij toen ik me realiseerde dat ze thuis gekomen was. Om haar niet ongerust te maken bleef ik nog even rustig liggen. Ze liep op een gegeven moment door het huis, ik wilde haar roepen maar mijn stem liet het afweten hoe hard ik ook probeerde te roepen, verder viel het me op dat ik niet meer kon slikken.
Om haar aandacht te trekken sloeg ik met mijn horloge meerdere malen hard op grond, ze kwam verschrikt naar boven en schrok nogal toen ze me op bed zag liggen en merkte dat ik alleen nog wat kon fluisteren. Ik stelde haar gerust met de veronderstelling dat het waarschijnlijk een acute griep aanval was. Ook de duizeligheid zou daar bij kunnen passen. Zij had namelijk de week daarvoor ook met een griep gepaard gaande met duizeligheid op bed gelegen.
We besloten het even aan te zien ook omdat ik geen hoofdpijn had en mijn bewegingsapparaat qua kracht normaal functioneerde. Het was ondertussen half 6, geen goede tijd om groot alarm te slaan door bijvoorbeeld de huisarts of zelfs 112 te bellen.
Het niet kunnen slikken verontrustte mij wel, daardoor was ik niet instaat om paracetamol en Cinnirazine (een pilletje tegen wagenziekte en duizeligheid) in te nemen, die ik de week daarvoor voor de griep van mijn vrouw had gekocht bij het Kruidvat.
De oplossing voor dit probleem was toch nog vrij eenvoudig, 2 tabetten paracetamol en 2 tabletjes Cinnirazine in injectiespuit gevuld met water opgelost en rectaal ingespoten. Dit snachts nog keer herhaald en zonder veel problemen de nacht door gekomen.
Om 8 uur in de morgen wilde ik naar het toilet gaan, maar kon niet op mijn benen blijven, er was simpelweg geen enkele coördinatie en een sterke valneiging naar links. Ook kruipen was onmogelijk en met een soort tijgersluipgang heb ik me naar het toilet gesleept. Oké, mijn vrouw heeft toen toch maar de huisarts gebeld, zij kon om 11.30 langs komen.
Waarom niet eerder vraag je je misschien af.
Ten eerste vind ik het prima om er te werken, maar een opname in een ziekenhuis is toch een van de laatste dingen die op mijn verlanglijstje staan.
Ten tweede in mijn ‘eigen’ ziekenhuis te worden opgenomen en mogelijk in mijn ‘eigen’ mortuarium terecht te komen, stond me erg tegen.
De huisarts trok direct aan de noodrem en bestelde de ambulance. De broeders van de ambulance zagen het niet zitten mij de trap af te krijgen en bestelden de brandweer om mij via het raam naar beneden te halen.
Even later met loeiende sirenes naar het ziekenhuis, voor ik het wist lag ik onder een CT scan en werd er een staminfarct Li geconstateerd overgrijpend op de kleine hersenen. Dit door een stolseltje waarschijnlijk vanuit de arterie bassilaris.
Het commentaar van neuroloog luidde: ja, dat is je eigen schuld, had je maar bloedverdunners moeten slikken.
Voor ik het wist lag ik met een voedingssonde in mijn maag en een infuus in mijn arm op een gemengde zaal met 8 mensen. Nu begon het pas echt.
Binnen een uur kreeg ik een afschuwelijk hik na elke uitademing, dus om de 5 seconden. Daarbij kwam het zuur uit maag via mijn slokdarm bij elke hikslag in mijn keel terecht, dat moest ik wel uitbraken want slikken kon ik niet. Dit duurde ongeveer 14 dagen aan een stuk zonder ook maar uur slaap. Bij sterke hik is het namelijk onmogelijk om te slapen. Na twee dagen zuurbraken en niet in staat te slikken kreeg ik een dubbele longontsteking, koorts, benauwdheid, zuurstof met neussonde en ondertussen ging de hik maar door.
Mijn medicatie bestond uit hoge doseringen antibiotica en allerlei middelen die de hik moesten remmen waardoor ik regelmatig psychotisch werd………
Binnenkort het vervolg van mijn verhaal.
HET VERVOLG
Mijn medicatie bestond uit hoge doseringen antibiotica en allerlei middelen die de hik moesten remmen en dat eigenlijk niet of zeer beperkt deden. Wel ging ik ervan hallucineren. Slapen deed ik niet. 3 keer werd mijn vrouw de eerste week midden in de nacht gewaarschuwd dat het erg slecht met me ging ‘of ze maar wilde komen’.
Ze belde dan in paniek een vriend van mij, daar stonden ze dan even later aan mijn bed toe te kijken hoe ik mijn kamer had verbouwd met bloed en braaksel, uitgerukt infuus en maagsonde. Vanaf die voorvallen bleven familieleden of vrienden ‘s nachts bij mij waken, om te voorkomen dat ik weer naast mijn bed lag, omdat ik dacht dat ik kon lopen of weer aan de ophanging van mijn tv aan het plafond hing.
Het was s’ morgens vroeg als de zon opkwam prachtig om de skyline van Den Haag te zien, het was koud buiten. Het was een uitzicht dat ik goed kende. Tijdens mijn werkzaamheden als patholoog-anatoom had ik het al eens uitgebreid gefotografeerd voor een voordracht in het buitenland.
De laatste week van de drie weken die ik het ziekenhuis heb gelegen, kreeg ik een eigen kamer en elke dag bezoek van een fysiotherapeut, logopedist of een ergotherapeut en natuurlijk elke ochtend de paardenstaarten. Ze deden me denken aan de paardenstaarten van het Nederlandse damesvoetbalelftal.
Nog steeds had ik een voedingssonde, waardoor elke drie uur 150 cc van een bruine dikke Nutricia drap in mijn maag werd gespoten, ook ‘s nachts.
Met de medische staf (de paardenstaarten) heb ik de nodige aanvaringen gehad. Wat betreft de verpleging zijn er twee categorieën; de echte die altijd voor je klaar staan, niets is ze teveel. Hun passie is ‘zorgen voor’, door hun aandacht en medeleven geven zij je de energie die je nodig hebt om door te gaan.
Dan nog een tweede categorie, zij die verpleegster als een soort status beschouwen, zij hebben nauwelijks gevoel voor de patiënt en meestal zijn het dan gevoelens van medelijden en ‘zielig vinden’. Aan deze negatieve emoties heb je als patiënt niet veel. Als ze aan je bed verschijnen stijgt je bloeddruk en soms ging ik spontaan braken, kennelijk ben ik erg gevoelig voor hun negatieve energie.
Met Fleur en Yvette van de categorie ‘echte verpleegkundigen’ had ik een bijzondere band. Fleur was in die tijd haar huis aan het verbouwen, ze had altijd een goed humeur, ze was groot en sterk, een jonge mooie vrouw waar je als man graag eens tegen aan zou willen staan.
Yvette deed me de tijd vergeten als ze de sondevoeding in de maagsonde spoot, ze nam daarvoor de tijd, zodat ik geen maagkrampen kreeg. Ze had een tweelingzuster die in Denemarken profvoetballer was. Zelf had zij bij FC Den Haag gevoetbald. Ik noemde haar ‘Bommetje’ omdat ze compact en kordaat liep, zo iemand die niet te stuiten is.
Haar tweeling zus had ik de naam ‘Stuiterbal’ gegeven, van haar liet ze mij op mijn laatste zaterdag in het ziekenhuis een doelpunt zien die ze die middag had gemaakt bij haar Deense club. ‘Stuiterbal’ bevond zich op de middellijn links, kreeg alle ruimte, liep nog 10 meter door, zag de keeper van de tegenstander aan de rand het strafschopgebied staan en schoot de bal met een geweldige volley over de wanhopig naar achter struikelende keepster al stuiterend rechts in de hoek.
Eén keer eerder had ik een dergelijk doelpunt gezien, namelijk ergens lang geleden van Johan Cruijff tegen het toenmalige ADO Den Haag in het Zuiderpark, een wereldgoal dus.
De Neurologie is wat medici noemen een ‘beschouwend’ vak. Dat wil zeggen, de neurologen kijken naar hun patiënten en doen verder weinig actiefs. Zo ligt iemand op de afdeling Neurologie en wordt min of meer in de gaten gehouden. De meesten hebben een beroerte gehad en liggen vrijwel bewegingsloos in bed, niemand doet iets, behalve de verpleging om te verschonen en te voeren en de fysiotherapeut die even langs komt om te zien of er nog iets bewogen kan worden.
In de laatste week heeft hij mij met behulp van een brug geleerd enkele passen los te lopen, weliswaar tussen de leggers van die brug.
De logopedist kwam steeds om via mijn neus mijn stembanden te observeren, mijn Re stemband stond namelijk stil en staat dat nog steeds. Na twee keer had ik er genoeg van en zei dat het wel mocht als zij er dan ook iets aan kon doen, zij droop af.
Mijn stem laat te wensen over, na een half uur praten gaat de kwaliteit achteruit, maar ik kan er toch goed mee overweg.
Toen er een plek vrij kwam in een revalidatiecentrum, mijn vrouw was daar zeer ijverig achteraan gegaan, mocht ik het ziekenhuis verlaten, weliswaar nog steeds met een voedingssonde in mijn neus, waaruit blijkt dat ze snel van me afwilden.
Basalt in Leiden, ik kan niet anders zeggen, was een verademing, ik kreeg onmiddellijk het gevoel dat zij er voor mij waren. In het ziekenhuis was dat juist andersom, ik was er voor hen.
In het begin ging het steeds slechter, de voortdurende onderbrekingen voor mijn voeding sloopte me. Na overleg met het behandelende team heb ik samen met mijn zoon de verantwoordelijkheid genomen om de sonde te verwijderen, hetgeen betekende dat ik moest leren hoe te slikken en vooral ook te drinken.
Gelukkig, dat ging eigenlijk beter dan iedereen had verwacht, er was een speciale eettafel voor ‘slechte slikkers’ met net zoveel therapeuten als eters. Eerst weer leren slikken met Brinta en soep, ik genoot ervan, na een maand weer iets in mijn mond. Op een gegeven moment kreeg ik gepureerd avondeten, het smaakte me alsof ik in een 3 sterren restaurant at.
Elke dag logopedie, ergotherapie en fysiotherapie en natuurlijk de eet en slik sessies en ‘wat wilt u, kunnen we nog iets voor u doen’. Ik wil weer leren lopen, ook trappenlopen, fietsen, zwemmen, goed slikken en beter praten.
In drie tot vier weken hebben ze het me allemaal geleerd en kon ik naar huis.
Nu precies een jaar later is alles gestabiliseerd, het lopen lijdt nog onder mijn instabiliteit, mijn energie niveau is laag, slikken gaat nog steeds niet automatisch, de rechter helft van mijn lichaam kent geen prik- en snij gevoeligheid, maar bij aanraking is een sterke overgevoeligheid.
Mijn Re stemband staat nog steeds stil. Ook is de temperatuur aan de rechterkant van mijn lichaam 2 graden lager en heb ik het gevoel dat er rechts van mij een openhaard brand. Zowel mijn gevoelens als mijn gevoel zijn behoorlijk verstoord. Het zijn allemaal zaken waar je mee kan dealen.
Mijn hersenfuncties zijn gelukkig verder helemaal in orde, ik heb geen gevoelens van boosheid of angst gehad en nog steeds niet.
Dus ik dacht dat het weer tijd werd mijn rubrieken te vervolgen.
Ziekten zijn een onderdeel van dit leven.
Wij moeten ons dus afvragen als een ‘ziekte’ ons treft wat de betekenis kan zijn. Heb ik wel genoeg aandacht aan mijn lichaam en geest gegeven, was ik me wel bewust waar ik mee bezig was. De mate van bewustzijn bepaalt uiteindelijk onze geestelijk en lichamelijke gezondheid.
In de komende rubrieken over ‘chronische ziekten’ zal dit zeker nog ter sprake komen. Hoe moeilijk ook in deze, door de overheden opgelegde hectische tijd, blijf kalm en bij jezelf…
P.s.
Toch moet ik nog iets zeggen over de Corona maatregelen:
Zoals je weet worden kinderen en jonge mensen niet of slechts met lichte ziekte verschijnselen getroffen door dit virus. Het zijn voornamelijk mensen boven de 60 die het zwaar te verduren kunnen krijgen.
Het grootste probleem is dan in aanvang het hoesten en de koorts die tot 40 graden kan oplopen. De ontsteking is dan beperkt tot de bovenste luchtwegen. Daarna zijn de longen aan de beurt en door beschadiging van de cellen die de longblaasjes bekleden (alveolaire cellen) en de bijkomende ontstekingsreactie is een goede uitwisseling van zuurstof verstoord.
Het resultaat is dan een zuurstofgebrek, dus benauwdheid vooral bij inspanning bijvoorbeeld bij trappenlopen. Bij gezonde volwassenen blijft het hierbij en na 2 tot 3 weken hebben zij duidelijk een afweer opgebouwd middels aantoonbare antistoffen.
Het probleem bij ouderen is dat zij meestal al gecompromitteerd zijn door een onderliggend ontstekingsproces. Deze (of het nu een ontsteking bij een kies of een of andere autoimmuunziekte is doet er niet toe) maken dat het lichaam veel eerder en sterker reageert op nieuwe indringers zoals het Coronavirus.
Deze ontstekingsreactie kan dan zo heftig worden dat er bijvoorbeeld stolsels (trombose) kunnen ontstaan, met als uiteindelijk resultaat het uitvallen van meerdere orgaansystemen met de dood als gevolg.
Hieruit volgt tevens dat de aangewezen therapie zou moeten bestaan uit ontstekingsremmers en antistolling.
Het beste beleid rond dit Coronavirus is dan dus de ouderen beschermen zeker als zij een onderliggende ontstekingsziekte hebben. Maar zorgen dat kinderen en volwassenen die gezond zijn, normaal met elkaar omgaan en zo zullen worden geïnfecteerd en immuniteit kunnen opbouwen.
Zo zal het virus binnen 1 jaar uit de populatie verdwijnen.
Met het huidige beleid zal het virus zeker nog gedurende 3 jaar vele doden opeisen en niet uit de populatie verdwijnen.
Het verhaal dat evenementen pas weer kunnen als er een vaccin tegen het virus is moet als een enorme dwaling van de politiek worden beschouwd, ingegeven door de farmaceutische industrie.
Onwetendheid is troef, zo is er in mijn ziekenhuis nog geen enkele obductie op overleden Corona patiënten verricht, als dat in alle ziekenhuizen in ons land het geval is, kunnen wij dan nog van kwaliteit in onze gezondheidszorg spreken?
Dr Roel
** Wie een vraag heeft voor Dr Roel mag die emailen naar info(apestaart)orjana(punt)nl (schrijven zoals een normaal emailadres geschreven wordt). Dr Roel zal uit de inzendingen selecteren en antwoorden via de column of email. Uw mail wordt altijd beantwoord of door Orjana of door Dr Roel.
jun17
Dr Roel – Cannabinoïden
Alles over cannabinoïden
Zowel de planten- als de dierenwereld maken gebruik van een cannabinoïde systeem om zich te beschermen tegen micro-organismen en een overload aan impulsen die het zenuwstelsel bedreigen.
Er wordt wel aangenomen dat het cannabinoïde systeem van de mens ook onze directe verbinding met de natuur reguleert. De natuur geeft ons lichaam en ons DNA de juiste informatie, de homeostase wordt hierdoor bevorderd en ziekteprocessen krijgen geen kans.
In het celmembraan van vrijwel al onze cellen zijn CB1 en CB2 aanwezig. Dit zijn receptoren die worden geactiveerd door cannabinoïde stoffen. Het meest frequent komen deze receptoren voor op het…..celmembraan van het zenuwstelsel en het immuunsysteem. Echter ook op het celmembraan van cellen van organen en steunweefsel.
Het effect van cannabinoïden op deze receptoren is, dat het celmetabolisme wordt gestabiliseerd en geoptimaliseerd. De homeostase (balans) wordt hierdoor bevorderd.
Er zijn ongeveer 80 cannabinoïden bekend, waaronder dus ook het CBD (Cannabidiol) en THC (Tetra Hydroxy Cannabinol).
In de 20e eeuw ontdekten wetenschappers dat het roken van cannabis de intra-oculaire druk vermindert. Verhoogde oogboldruk veroorzaakt het ziektebeeld glaucoom en kan uiteindelijk leiden tot blindheid. Het gebruik van cannabis kan dat voorkomen.
Vele effecten op onze gezondheid zijn reeds uitvoerig beschreven, reeds lang bekend zijn de gunstige effecten bij depressie en melancholie, migraine, slapeloosheid, pijnstilling en gebruik als anti-epilepticum.
Cannabis is zeer effectief bij chronisch verlies van eetlust bij aidspatiënten en mensen met kanker die chemotherapie ondergaan.
Tegenwoordig is medicinale cannabis op doktersrecept verkrijgbaar bij de apotheek als middel tegen onder meer pijn, ontstekingen en spasmen. Ook wordt het wel ingezet bij MS en ALS. De effectiviteit van medicinale cannabis is echter gering, omdat het sterk potentiërende cannabinoïd THC nauwelijks aanwezig is in de medicinale cannabis
Wietolie (waarin vele cannabinoïden voorkomen, waaronder ook een behoorlijk percentage THC) heeft op vele aandoeningen een zeer positief effect.
Voor een goed effect bij de behandeling van chronische ziekteprocessen moet worden gestreefd naar een gelijk percentage van CBD en THC. Bij patiënten met kanker is een hoger percentage THC prima. Wel moet er rekening worden gehouden met het feit dat CBD het slapen bevordert en THC je wakker houdt. Dus is het beter om overdag een hoger percentage THC te gebruiken en voor de nacht juist een hoger percentage CBD. Sommigen slapen ook goed bij een hoger percentage THC als er maar voldoende CBD aanwezig is. Er moet altijd rekening gehouden worden met individuele gevoeligheden.
Neem je CBD en THC afzonderlijk van elkaar in, dan is het verstandig om CBD in te nemen een half uur voordat je de THC inneemt. Dit verbetert de werking aanzienlijk.
Degene die wietolie gebruikt moet derhalve goed luisteren naar de reactie van zijn/haar lichaam en eventueel de percentages van CBD en THC aanpassen.
Omdat de reguliere medische wereld alleen gelooft in farmaceutische middelen is er relatief weinig wetenschappelijk onderzoek naar de effectiviteit van cannabis. En het onderzoek date r is wordt veelal uit het publieke domein weggehouden.
Echter de belangstelling voor de effecten van cannabis beginnen nu langzaam door te dringen tot medici. Bij de volgende ziektebeelden, die bekendstaan als chronisch, kan CBD-olie, maar vooral wietolie, opzienbarende gunstige effecten geven: Reuma, migraine, epilepsie, glaucoom, colitis ulcerosa, ziekte van Crohn, Alzheimer, ziekte van Parkinson, depressies, astma, ADHD, angststoornissen, chronisch vermoeidheidssyndroom ME, MS, ALS, slaapstoornis, eczeem/jeuk, fibromyalgie en vele vormen van kanker.
Helaas THC is op de doping lijst geplaatst om haar vermeende verslavende werking. THC is echter het medicijn van de toekomst en de farmaceutische industrie weet dat ook. Hun anti cannabislobby is zeer sterk en bepaalt op dit moment het denken van de medische wereld en de overheid.
THC is zeker tientallen keren minder verslavend dan alcohol, tabak en vele farmaceutische middelen. Cannabis kent geen bijwerkingen bij normaal gebruik, bij zeer hoge doseringen kunnen angstaanvallen en nachtmerries optreden, maar nog nooit is iemand aan een overdosis cannabis overleden.
Alle farmaceutische geneesmiddelen hebben wel bijwerkingen, zóveel dat per jaar in de VS ongeveer 200.000 mensen overlijden aan ‘regulier = door artsen voorgeschreven’ medicijngebruik (zie het boek van Prof. Dr. Peter C. Gotzsche: Dodelijke Medicijnen).
Gunstige bijwerkingen van cannabis zijn onder andere: positieve uitwerking op de stemming, gevoel van kalmte, rust, tevredenheid, ontspanning en vrolijkheid, loomheid, eetlust verhogend, beter kleuren zien, beter horen en verlies van gevoel voor tijd en plaats.
Na ons 50e neemt het aantal CB1 en CB2 receptoren in het celmembraan af, maar ook de productie van endogene cannabinoïden (cannabinoiden die het lichaam zelf maakt). Hierdoor komt het homeostatisch vermogen van het lichaam onder druk te staan. De gevoeligheid van het centrale zenuwstelsel neemt toe, waardoor pijn versterkt kan worden waargenomen. Er is minder demping, ook van emoties en angsten.
Zenuwcellen worden dan overbelast en degeneratieve processen kunnen dan in werking treden. Degeneratieve processen in de hersenen leiden tot ziekten zoals geheugenverlies, dementie, Alzheimer, ziekte van Parkinson en andere zenuwziekten zoals ALS en MS.
Interessant in deze is dat ongeveer 50% van ‘MS’ zeer waarschijnlijk wordt veroorzaakt door chronische Lyme. Dit betreft ook een degeneratieve zenuwziekte, waarbij het lichaam niet het juiste antwoord heeft op een infectie met de bacterie Borelia Burgdorfi. Dit zijn ziekteverwekkers die onder de radar van het immuunsysteem kunnen blijven en door hun neurotrope karakter degeneratie van zenuwweefsel veroorzaken. De enige bescherming die er dan nog overblijft is ons cannabinoïde systeem. Dit heeft immers de taak om degeneratieve processen onder controle te houden (de homeostase handhaven).
Ook heeft cannabis een geestverruimend effect en hoe gewenst is dat in deze wereld. Trouwens, wij zijn hier om ons bewustzijn op een hoger niveau te brengen en daar kunnen we wel wat geestverruimende zaken bij gebruiken.
Alcohol is eveneens in zekere mate een geestverruimend middel, maar alcohol heeft het nadeel dat het na 2 glazen een toxische werking heeft en het is zeer sterk verslavend. Alcohol is wel overal vrij verkrijgbaar, ziekmakend en verslavend, aan beide componenten is veel geld te verdienen en dus zal het tot in lengte van dagen vrij verkrijgbaar zijn.
Op flessen met alcoholische dranken zou eenzelfde
waarschuwing moeten staan als op sigarettenpakjes (trouwens, niet dat dat
helpt).
CBD heeft een stimulerend effect op het immuunapparaat. Alle immuuncellen hebben CB receptoren. Deze receptoren kunnen worden geblokkeerd door CRP’s (C-Reactieve Proteïnes), dit zijn stoffen die vrijkomen bij chronische ontstekingsprocessen.
Tumoren kunnen ook stoffen produceren die CB receptoren blokkeren en zo een deel van onze afweer uitschakelen.
Het verbod op THC is erop gebaseerd ons het
genot ervan te onthouden en de helende werking achter te houden. Het is Big
Farma die dit regisseert.
CBD wordt nog gedoogd, maar zodra het ook over THC gaat is het verboden. Op deze manier wordt ons de hele werking van Cannabis onthouden, waardoor de gebruiker toch te weinig voordelen van CBD-olie ondervindt en zal afhaken in zijn zoektocht naar alternatieven voor zijn/haar kwaal.
Het is zo dat de effecten van CBD op het zenuwstelsel worden gepotentieerd door THC. Bij de stimulatie van het immuunapparaat is THC echter essentieel.
THC deblokkeert de door CRP’s geblokkeerde CB1 en CB2 receptoren, waardoor het endocannabinoïde systeem weer kan worden geactiveerd. Echter, door het langdurig bezet zijn van deze receptoren is de productie van endocannabinoïden afgenomen. Door CBD-olie of beter, wietolie toe te dienen wordt ons endogene cannabinoïde systeem weer geactiveerd en het aantal CB receptoren zal weer toenemen. Met als gevolg een verbetering van de homeostase en teruggang van de aanwezige ziekelijke processen.
Als het endogene cannabinoïde systeem weer op gang is gekomen kan het ziekteproces weer onder controle van het immuunapparaat komen.
Het is dus niet zo dat er steeds meer cannabinoïden nodig zijn voor hetzelfde effect, zoals bij de meeste farmaceutische ‘geneesmiddelen’.
Na verloop van tijd zal het endogene cannabinoïde systeem weer normaal gaan werken, soms is nog een enkel druppeltje CBD-olie/wietolie per dag aan te bevelen tot het ziekteproces volledig tot rust is gekomen.
Patiënten met kanker kunnen zeer veel profijt hebben van met name wietolie met een hoog percentage aan THC.
Niet alleen dat het rust geeft en de stemming verbetert en de eetlust van een kankerpatiënt bevordert, maar met name THC schakelt in tumorcellen de receptor aan voor tumorcel apoptosis (zelfmoordschakelaar van kankercellen). Een kankercel heeft namelijk maar twee opties en die zijn ‘ik ga delen of ik pleeg zelfmoord’. Dat komt omdat een kankercel losstaat van het hele systeem en daar ook geen functie heeft, het centraal zenuwstelsel geeft aan een kankercel geen impulsen door en krijgt er van kankercellen ook geen terug.
De Amerikaan Rick Simpson claimt met wietolie van cannabisplanten met een hoog THC gehalte vele kankerpatiënten te hebben genezen. In principe is dat niet onmogelijk omdat apoptose onder normale omstandigheden in kankergezwellen al veel voorkomt.
In geval van kanker wordt over de dag zo hoog mogelijk gedoseerd, voor elke patiënt is dat verschillend, gedacht moet worden aan 20-30 druppels per dag wietolie met een hoog percentage THC.
CBD remt de afbraak van chemotherapeutica in de lever, dat kan leiden tot versterkte bijwerkingen. Daarom is het verstandig om bij kankerpatiënten die chemokuren krijgen wietolie te gebruiken met een laag CBD en hoog THC gehalte zoals 1-2% CBC en 10-14% THC.
Als je chemo gebruikt zal de wietolie de werking daarvan dus bevorderen, terwijl je door de wietolie minder ziek wordt van de bijwerkingen.
Chemo en wietolie gaan derhalve goed samen!
Een CBD-olie die een hoger percentage heeft dan 4% noemt men “CBD-rijk”, ongeacht het percentage THC.
In geval van een chronische ziekte, pijn of slapeloosheid begin je met 2-5 druppels ‘s ochtends en ‘s middags, en 2 tot 4 druppels ‘s avonds.
Voor iedereen zal het verschillend zijn afhankelijk van de activiteit van het endogene cannabinoïde systeem en het al dan niet geblokkeerd zijn van de CB receptoren. Medicijnen en cannabisproducten kunnen elkaars werking versterken of juist verminderen. Als het ene middel het andere op deze manier beïnvloedt spreken we van een wisselwerking of interactie.
Door het gebruik van cannabisproducten kan er een lichamelijke ontgifting op gang komen. Hierdoor kunnen er in het begin vele afvalstoffen/medicijnresten in het lichaam vrijkomen waardoor een verergering van klachten kan optreden.
Het is daarom aan te raden in dat geval veel water te drinken voor een goede afvoer van deze afvalstoffen via de nieren. CBD, maar ook THC, komt dus niet alleen in de cannabisplant voor, maar in de hele planten- en dierenwereld. Het cannabinoïde systeem beschermt met name planten en dieren tegen aanvallen van micro-organismen.
Als je de positieve effecten van cannabisproducten eenmaal hebt ondervonden, dan is het aan te raden om zelf cannabisplanten te telen. In Nederland is sprake van een gedoogbeleid tot 5 planten. Cannabis kopen in een coffeeshop is ook mogelijk. Uit 5 vrouwelijke wietplanten kan je voor een jaar wietolie maken voor de hele familie. Er zijn cursussen om te leren hoe je je eigen wietolie kan maken. Ook op internet staat hoe je zelf wietolie kunt bereiden.
Als je benieuwd bent naar de percentages CBD en
THC in jouw wietolie, kan je dit laten vaststellen in een hiervoor
gespecialiseerd laboratorium. De mensen van Orjana kunnen je hierover
adviseren.
Zelf heb ik nog relatief weinig ervaring met wietolie, maar sinds een half jaar heb ik het bij mensen met een variatie aan ziektebeelden toegepast.
Vrijwel iedereen ondervond een verbetering van zijn/haar situatie na slechts enkele dagen. Het lichaam kreeg weer vat op chronische ziekten, vooral ook door een betere slaapbeleving, een rustiger gevoel in het lichaam en in zijn algemeenheid een betere balans. Een vermindering van het aantal klachten, het hebben van meer energie (mede door de verbeterde slaap) staan op de voorgrond.
Cannabis producten kunnen ook stamcellen stimuleren waardoor regeneratie van weefsels wordt geactiveerd.
Duidelijke voorbeelden heb ik gezien bij huidafwijkingen zoals eczeem en actinische keratose (een huidafwijking die wordt veroorzaakt door de invloed van de zon en als zodanig veel voorkomt bij oudere mensen). Actinische keratose veroorzaakt verkleuringen in het gezicht, wat vooral door vrouwen als cosmetisch ontsierend wordt beschouwd.
Wietolie kan door het regenererend vermogen de aangedane huid aanzienlijk verbeteren. Daartoe wordt de wietolie direct op de huid aangebracht gedurende enkele weken 2-3 maal per dag. Ook bij acne en andere huidafwijkingen kan directe applicatie op de huid een aanzienlijke verbetering opleveren. Bij navraag van mensen die reeds veel langer ervaring hebben met het gebruik van cannabisproducten, zijn er talloze buitengewone verbeteringen van ernstige ziekteprocessen opgetekend.
Met gebruik van wietolie is zelfs diabetes veel beter te reguleren en met nog wat aanpassingen in het dieet (minder suikers en koolhydraten, gecombineerd met verhoging van de vetconsumptie) en activiteiten patroon (meer lichamelijke activiteiten) kan de bloedsuikerspiegel binnen normale waarden blijven. Dit geldt zowel voor diabetes I als II. Bij diabetes II heeft dit het grote voordeel dat je het medicijn Metformine links kan laten liggen. Naast een aantal vervelende bijwerkingen is het middel op zich diabetogeen (verhoogt de gevoeligheid voor diabetes).
Heel veel voorbeelden zijn er van mensen met reumatische – en/of arthrose (arthritis) klachten die bij gebruik van wietolie hun NSAD’s eindelijk kunnen laten staan samen met de maagbeschermer Omeprazol.
Teveel van de wietolie kan het gewicht doen toenemen omdat THC een eetlust verhogend effect heeft. Dit is eigenlijk een gunstige bijwerking bij kankerpatiënten en patienten met AIDS. Bij veel mensen met een beroerte (hersenbloeding of herseninfarct) treden in het verdere verloop neuropathiën op met pijn en/of tintelingen, jeuk, spasmen en ongevoeligheid of overgevoeligheid op. Ook veel van deze patiënten hebben voordelen van wietolie, 3x daags 3-5 druppels geeft vaak een sterke vermindering van de klachten, terwijl het ook ter plaatse van het infarct of bloeding in de hersenen een regenererend effect heeft op het zenuwweefsel. Dit komt dan goed van pas bij de revalidatie.
Bij vele patiënten met uitgezaaide kanker zijn de tumoren kleiner geworden onder invloed van wietolie met 4% CBD en 14% THC. Heel veel gevallen van borstkanker reageren zeer goed op wietolie en dat zijn goed gecontroleerde gevallen, waarbij zelfs uitzaaiingen verschrompelen.
Zij hebben zoals eerder gesteld ook veel
voordeel van het eetlust verhogende effect van deze wietolie. Bij kanker
behandeling moet zo hoog mogelijk worden gedoseerd tot soms wel 30 druppels per
dag.
Bij gelijktijdige behandeling met chemokuren dus beter om een wietolie met laag CBD gehalte (bijvoorbeeld 2%) te gebruiken. Veel gebruikers van wietolie zijn verbaasd over het feit dat er geen ongewenste bijwerkingen optreden, soms treden bij zeer hoge doseringen wat vermoeidheidsklachten in het begin op, maar meestal verbetert de slaap aanzienlijk en voelen zij zich daardoor overdag fitter.
In tegenstelling tot reguliere geneesmiddelen zijn er bij zelfs zeer hoge doseringen nooit dodelijke slachtoffers door gebruik van wietolie gevallen. Dat wil zeggen dat het gebruik van wietolie absoluut veilig is.
Veel positieve reacties ook bij de groep
hartpatiënten. Zowel bij problemen van de kransslagaders als bij ritme
stoornissen en lage en hoge bloeddruk heeft wietolie duidelijk een regulerend
effect.
Het is me opgevallen dat vrijwel alle patiënten met lang bestaande afwijkingen, of het nu kanker is of oorsuizingen of COPD en andere chronische longziekten of afwijkingen aan kraakbeen of arthrose, direct baat hebben bij wietolie. Daarom is het ook niet te geloven dat met de overweldigende hoeveelheid zeer positieve reacties van echt hele zieke mensen de reguliere geneeskunde zo terughoudend blijft.
Langzaam maar zeker zal er een kentering komen en zal de vraag naar dit vooralsnog illegale product zeer sterk gaan toenemen. Wietolie zal uit de illegaliteit moeten worden gehaald, want anders is half Nederland straks illegaal bezig. Vooralsnog heeft de cannabisplant, ons door de natuur geschonken, medisch gezien, alleen maar goeds gebracht.
Het is nu aan jou om de potentie van de cannabisplant
optimaal te benutten voor jouw welzijn.
Nog wil ik hierbij opmerken dat CBD- en Wietolie
op zich niet de kracht hebben om chronische ziekten volledig te genezen. Cannabis
producten activeren de homeostase en ondersteunen op deze wijze de genezing van
vrijwel alle chronische ziekteprocessen.
Om deze chronische ziekteprocessen te genezen zijn gedragsveranderingen wat betreft stress factoren, eet- en drankgewoonten alsook bewegingsactiviteiten eveneens absoluut noodzakelijk. Maar dat zal de lezers van mijn rubriek bekent voorkomen.
Dr Roel (met dank aan de inbreng van Rita Lichtenberg)
** Wie een vraag heeft voor Dr Roel mag die emailen naar info(apestaart)orjana(punt)nl (schrijven zoals een normaal emailadres geschreven wordt). Dr Roel zal uit de inzendingen selecteren en antwoorden via de column of email. Uw mail wordt altijd beantwoord of door Orjana of door Dr Roel.
