Wij denken dat de geneeskunde op dit moment toch wel alles zo’n beetje onder controle heeft en dat het wezen van elke ziekte op een haar na is opgelost. Dat heel veel geld binnenkort het kanker probleem wel zal oplossen en ons zal verlossen van alle chronische zieken, maar niets is minder waar.
In de oudheden was het met name de Griekse geneesheer Hippocrates, die leefde op het eiland Kos van 460 – 377 vóór Christus, die de basis voor zowel de reguliere geneeskunst als de natuurgeneeskunde legde.
De huidige reguliere geneeskunde is dus gebaseerd op principes die reeds 2400 jaar oud zijn. Ook Hippocrates wees reeds op het effect van de psyche op het lichamelijke lijden.
Dat is toch wat anders dan zoiets als dat ziekte wordt verklaard als zijnde psychosomatisch. Hetgeen betekende dat de ziekte of de pijn verondersteld werd ‘tussen je oren te zitten’, dus niet echt bestond. Nu zit er heel veel tussen je oren, namelijk je hersenen. Jouw psyche zit dus ook tussen je oren, maar dat hoeft niet per definitie gerelateerd te zijn aan stress.
Het is ook nog heel belangrijk hoe jij als individu omgaat met stressvolle en/of emotionele situaties. De een is veel gevoeliger voor stressvolle situaties dan de ander en zal dus ook eerder reageren met ontstekingsprocessen, zwellingen, spasmen, pijn of depressie.
Het orgaan dat als target wordt getroffen door chronische stress is afhankelijk van persoonlijke gevoeligheden, die vaak ook familiair zijn. Dat is de reden dat veel chronische ziekten in bepaalde families vaker voor komen.
Twee vormen van chronische stress hebben we besproken:
- Stress die te maken heeft met ons geloofssysteem, met al die waarheden die eigenlijk helemaal niet waar zijn, al die Sinterklazen die voor veel ellende zorgen in onze directe omgeving en in deze wereld.
- Stress die is gerelateerd aan het niet verwerkt hebben van zeer heftige stress momenten. De stress die we hebben verdrongen, begraven, die altijd op de achtergrond zorgt voor onbegrepen emoties, angst- en onrustgevoelens.
We hebben ook nog te maken met:
- De dagelijkse stress van dit haastige leven. Deze jachtige tijd waarin zowel mannen als vrouwen en zelfs kinderen aan van alles en nog wat moeten voldoen. Vooral vrouwen zijn de dupe van grote maatschappelijke veranderingen van de laatste decennia. Naast alle zorgfuncties voor het gezin, het baren van kinderen, een sleutelfunctie in het dagelijks reilen en zeilen van het huishouden en niet onbelangrijk het onderhouden van sociale contacten, gaat ze ook nog werken.
Vrouwen zijn gaan werken onder maatschappelijke druk en omdat de kosten van het levensonderhoud niet meer waren op te brengen door eenverdiener gezinnen.
De zorgfuncties van de vrouw is naar de achtergrond verdwenen, zij moest ook carrière maken of minimaal werken om voor vol aangezien te worden.
Deze transitie van de huiselijk zorgfunctie naar buitenshuis werken is voor de vrouw gepaard gegaan met de nodige stress.
Bij datingprogramma’s op de televisie is nu altijd de allereerste vraag aan de vrouw ‘wat doe jij voor werk’. Het antwoord is nooit meer ‘ik ben huisvrouw’, mannen hoor je nog wel eens ‘ik ben huisman’ zeggen, meestal met de nodige schroom. Als beide ouders werken kan dat makkelijk tot spanningen leiden, vooral als er ook kinderen in het spel zijn.
Bij de alledaagse stress speelt dit zeker een rol, evenals de werk gerelateerde spanningen, het ‘managen’ van de relatie en het dealen met de dagelijkse frustraties zoals: het ontbreken van melk of koffie bij het ontbijt, een lekke band, vergeten afspraken, familie perikelen, nakomen van sociale verplichtingen, verstopte gootsteen, openstaande rekeningen en bijvoorbeeld een zieke partner, kinderen en/of huisdieren.
Hoe partners met deze ongemakken omgaan is erg verschillend en ook dat kan weer aanleiding zijn tot spanningen en stress momenten binnen de relatie.
Kortom alledaagse stress kan zeker verder bijdragen aan het fenomeen chronische stress.
De meesten van ons kunnen met deze stressoren redelijk overweg, maar het staat buiten twijfel dat ondanks dat we ons bewust zijn van die spanningen, ze toch een negatief effect op ons lichaam kunnen hebben.
We kunnen als eerste last krijgen van spierspanning in schouder- en nekspieren. Vaak vergeten we de ontspanning te zoeken voor deze alle daagse stressmomenten. Maar als deze spierspanningen langer duren neemt de bloeddoorstroming door deze spiergroepen af en kan zo aanleiding zijn tot chronische pijnklachten ter plaatse.
Ontspanning door oefeningen en sporten kan deze problemen voorkomen en oplossen. Als je er geen aandacht aan schenkt, neem je de spanningen mee naar bed en zullen zich slaapproblemen gaan voor doen, waardoor het herstelproces dat tijdens de slaap plaatsvindt wordt gefrustreerd en voor je het weet heb je een ‘frozen shoulder’ en /of chronische nekklachten.
Andere voorbeelden van alledaagse stress momenten zijn kinderen die op school problemen hebben, onverwachte uitgaven aan je huis, een ongelukje met de auto, dit zal vaak aanleiding zijn tot het maken van zorgen.
Vaak hebben zorgen invloed op je nachtrust in negatieve zin. Zorgen lijken tijdens de nacht meestal groter dan ze in werkelijkheid zijn. Hoe we omgaan met deze gebeurtenissen is belangrijker dan de gebeurtenissen op zich. Als we genoeg zelfvertrouwen hebben zal het probleem stap voor stap worden opgelost en dus weinig stress opleveren. Als we ons een slachtoffer voelen, drama creëren en niet in staat zijn zulke problemen goed op te lossen, zal het bij gaan dragen aan chronische stress.
Tot slot hebben we dan nog de categorie:
- Grote levensgebeurtenissen. De top 5 stressvolle gebeurtenissen in ons leven zijn: het overlijden van mensen die dicht bij je staan, verandering van werk (ontslag, promotie, degradatie, verandering van baan), als je gaat trouwen, als je gaat scheiden en ernstig lichamelijk letsel.
Deze gebeurtenissen kunnen een grote invloed hebben op ons geestelijke en lichamelijke functioneren. Vaak gaat het er hierbij om hoe wordt omgegaan met de emoties die vrijkomen.
Het is van belang om hulp te accepteren of te zoeken bij familie, vrienden en indien nodig bij therapeuten, anders bestaat de kans dat deze gebeurtenissen worden weggestopt en zo tot nog grotere schade aanleiding kunnen zijn.
Deze gebeurtenissen hebben tijd nodig om te verwerken en moeten de nodige aandacht krijgen.
Belangrijk daarbij zijn bijvoorbeeld lichaamsbeweging, gezonde voeding en praten over wat er is gebeurd. Vooral niet terugvallen op eerdere verslavingen als roken, alcohol- en/of drugsgebruik en ‘troost-eten’.
Allemaal staan we bloot aan de bovengenoemde stressoren, maar we gaan er allemaal anders mee om. Dat hangt voor een deel af van de emoties die stressoren oproepen.
Vaak hebben we de neiging om drama te creëren, in het begin kan dat een helende werking hebben, maar je moet er zeker niet in blijven hangen.
Het overlijden van naasten, zeker als ze nog jong zijn, kan met veel drama gepaard gaan. Toch moeten we ons blijven realiseren dat ons leven hier op aarde eindig is en dat we gelukkig niet weten hoe en wanneer we afscheid zullen nemen van dit aardse bestaan.
Als je in het drama en/of boosheid en angst blijft hangen zal dit een sterk negatief effect hebben op jouw gezondheid. Ernstige geestelijke problemen kunnen het gevolg zijn, en zo aanleiding zijn tot depressie, slaapproblemen, eetstoornissen, gestoorde agressie regulatie, soms zelfs tot hersenziekten als dementie, MS, ALS of de ziekte van Parkinson. Het zijn vooral emoties die al de bovengenoemde stressoren tot gevolg hebben en hoe je daarmee om gaat, die bepalen welke chronische ziekte zich bij jou kan voor doen.
Hoe is het mogelijk dat cumulatieve stress, zonder dat je het zelf door hebt, tot zoveel lichamelijk leed kan leiden, wat is het mechanisme en kunnen we daar iets aan doen?
Dat zijn zaken die in de nog volgende rubrieken aan het licht zullen komen.
Blijf ondertussen ‘cool’ en relaxt. En houd je verre van het creëren van ‘drama’.
DrRoel
P.s.
Nog even iets over Corona.
Nu we langzaam maar zeker weer naar binnen gaan, nemen het aantal besmettingen met COVID-19 virus weer toe.
Tot nog toe zijn het vooral jonge mensen en dat is prima, hoe meer hoe beter.
De gezondheidszorg heeft ingezien dat je patiënten met COVID-19 niet op hun buik op de IC moet leggen, vervolgens onder narcose houden, intuberen en onder druk zuurstof toedienen. Vele patiënten zijn op de IC’s door deze behandeling overleden.
Ten eerste omdat oudere mensen vaak een buikje hebben en bij een narcose de spieren, dus ook het middenrif, niet functioneren, waardoor de buikinhoud in de thorax-holte wordt geperst en de longen niet genoeg ruimte hebben om zich volledig te kunnen ontplooien.
Het moest wel lijken dat het hun eigen schuld was en dat het feit dat zij zogenaamd obesitas hadden de reden was van hun overlijden. Velen zijn op deze manier in het mortuarium terecht gekomen.
Ten tweede is het zo dat veel zuurstof het ontstekingsproces in de long sterk activeert. Net zoals zuurstof een klein brandje in een vuurzee verandert.
Zoals eerder vermeld in mijn rubrieken is de meest voor de hand liggende therapie:
Ontsteking remmen en antistolling, om micro-thrombi in allerlei organen tegen te gaan. Micro-thrombi in organen veroorzaken het uitvallen van orgaanfuncties en hebben de dood tot gevolg.
We noemen dit ‘Multi-organ failure’ met de dood als gevolg, een veel gestelde diagnose door de patholoog-anatoom bij de obductie van mensen die op de IC zijn overleden.
Gelukkig is dat nu doorgedrongen tot de reguliere geneeskunde en is de overlevingskans aanzienlijk toegenomen met de hierboven beschreven benadering.
Het is nu algemeen geaccepteerd dat gezonde mensen aanzienlijk minder risico lopen om te overlijden aan Corona. We moeten ons echter wel realiseren dat er bijna 10 miljoen mensen in ons land zijn die aan een chronische ziekte lijden en dus niet het predikaat gezond hebben.
Als zij, die niet echt gezond zijn, hun eigen verantwoordelijkheid nemen en voorzichtig zijn met hun contacten en zich niet in het openbare leven storten, dan kan de rest van de bevolking alles doen waar ze zin in hebben.
Voor die rest betekent dat: naar muziek- en sport evenementen en alle festiviteiten in de open lucht. Wat betreft binnen activiteiten zoals: cafés, bars, toneel, cabaret, musicals, etc. nog voorzichtig zijn, omdat anders teveel mensen in één keer besmet raken.
Na 3-5 weken is dan de immuniteit in de bevolking hoog genoeg om het COVID-19 virus uit de populatie te klaren en weer terug te gaan naar het oude normaal.
Misschien vallen er nog wat doden, maar elke behoorlijke griep kent vele doden, evenals dat er vele doden te betreuren zijn bij hittegolven (trouwens ook meestal ouderen met een chronische ziekte).
Geen Corona-wet, Geen Corona-vaccinatie of andere Corona-idiotie.
Eindelijk verlost van dat alles overheersende zogenaamde Corona-nieuws, Corona-gedragsregels, Corona-updates, Corona-praatprogramma’s, Corona-wetenschappers, Corona-Lockdown, Corona-Avondklok, etc.
Hoe ziet de normale wereld er ook alweer uit?
Normale groet van Dr Roel
Dr Roel
Uitingen van derden in columns reflecteren niet per definitie de visie van Orjana.nl
** Wie een vraag heeft voor Dr Roel mag die emailen naar info(apestaart)orjana(punt)nl (schrijven zoals een normaal emailadres geschreven wordt). Dr Roel zal uit de inzendingen selecteren en antwoorden via de column of email. Uw mail wordt altijd beantwoord of door Orjana of door Dr Roel.
