Het spijsverteringskanaal = tractus digestivus.
Dit is een van de belangrijkste orgaansystemen die ons lichaam ten dienste staat. Als er iets mis is met de tractus digestivus dan komen alle andere orgaansystemen onder druk te staan, inclusief ons centrale en perifere zenuwstelsel.
Er is een directe relatie tussen de tractus digestivus en onze hersenen, zij beïnvloeden elkaar in hoge mate. Vele emoties hebben een direct effect op het functioneren van de tractus digestivus , ik hoef ze niet allemaal te noemen, je bent ze zelf al talloze malen tegengekomen. Orale en anale fixaties horen ook in deze reeks thuis. Als kind ben je al voor je leven geprogrammeerd, ‘wie zoet is krijg je lekkers’ en dat lekkers is ook altijd zoet=suiker.
De negatieve gevolgen hiervan kunnen je de rest van je leven achtervolgen zonder dat je de oorsprong kan achterhalen. Vreetbuien, drankmisbruik, snoepen tot het op is, zijn allemaal goedmakertjes voor frustraties, teleurstellingen en andere negatieve emoties. Je kan er niet tegen vechten omdat ze te maken hebben met diepgewortelde zoethoudertjes.
Is het alleen een orale bevrediging? Nee, de bevrediging is zeker ook een buikgevoel, er moet iets in die maag zitten, er moet een soort spanning op komen te staan en dat vraagt om meer.
Als de bevrediging bijna daar is, volgt aansluitend het schuldgevoel, de zelfverachting, de machteloosheid.
Deze onmacht wordt omgezet in angst en boosheid en dit veroorzaakt en onderhoudt het hoge stressniveau.
Natuurlijk, we hebben allemaal onze zwakke momenten, we moeten toch met dit leven leren omgaan. Het belangrijkste is om te leren met jezelf om te gaan. Probeer te begrijpen waar die machteloosheid en zelfverachting vandaan komen, probeer in jezelf te kijken.
Waar komen die angsten vandaan die jou het leven zuur maken. Het zijn die angsten die je ongezond, dik en lusteloos maken.
Wat zijn dan die angsten?:
Om te beginnen is dat de doodsangst. Het is de reptiele oerangst die er voor moet zorgen dat de soort in stand blijft. Die doodsangst moet er voor zorgen dat je toekomt aan de reproductiefase in je leven. De geslachtsdrift is een van de meest dwingende driften van het onderbewustzijn.
Doodsangst is derhalve aanwezig bij alle dieren met een onderbewustzijn. Vele angsten die mensen kunnen vertonen zijn het gevolg van de interactie van het onderbewustzijn met het bewustzijn. Die angsten komen in het dierenrijk niet voor in die mate.
Menselijke angsten die ons het leven zuur kunnen maken en sterke invloed hebben op ons welbevinden en ons functioneren zijn onder andere in willekeurige volgorde:
angst om te falen,
angst om jezelf en geliefden teleur te stellen,
angst om succes te hebben,
angst om schaamte,
angst om schuld,
angst om er niet bij te horen,
angst om anders te zijn,
angst om beoordeeld te worden,
angst om veroordeeld te worden
angst om vrienden te verliezen,
angst om niet te weten wat te doen,
angst om niet geliefd te worden,
angst om iets te missen,
angst om je te binden,
angst om je plan niet te kunnen uitvoeren,
angst om anderen aan te trekken,
angst om mooi te zijn,
angst voor verandering,
angst om je identiteit te verliezen,
angst om hoe je eruit zal zien als je teveel afvalt,
angst om te leven,
angst voor het onbekende,
angst om de controle te verliezen,
angst overweldigd te worden,
angst dat je lichaam je in de steek laat,
angst om aan lager wal te raken,
angst om geliefden te verliezen,
angst om te presteren
angst om de angst,
enz, enz….
Angsten komen uit het limbische, reptiele, brein en dus uit het onderbewuste primitieve brein.
Angsten kunnen leiden tot pathologisch gedrag, allerlei dwangmatigheden. Angsten moet je niet onderdrukken, je moet ze onder ogen zien, zichtbaar maken, vervolgens neutraliseren (‘cleanen’) en er een positieve boodschap aan meegeven.
Om je angsten te overwinnen, is het van belang om van jezelf te gaan houden, jij bent belangrijk, jij bent mooi, jij bent goed, jij bent jezelf.
Kijk in de spiegel en zeg dat jij tevreden bent en alles uit de kast gaat halen om het nog beter te maken tot jij respect hebt voor jezelf.
Het is een proces dat je op gang moet brengen, het komt niet vanzelf. Jij moet met jezelf aan de slag, niet met anderen, die zijn juist onbelangrijk, jij bent degene die belangrijk is, die de dingen bepaalt, die de dingen doet.
Bij respect en liefde voor jezelf volgt vrijwel automatisch meer respect en liefde voor je lichaam.
Het is zoals bij alle dingen in het leven: het is een proces, het is niet een knop die je even om kan zetten. Om dit proces aan te gaan heb je wilskracht en energie nodig. Als dit proces op gang is gekomen, komt er steeds meer energie vrij om jouw doelstellingen te verwezenlijken.
Het proces kan vaak niet op gang komen omdat er een ernstige storing aanwezig is in het maagdarmsysteem. Voor het herstel van het zelfbewustzijn en het geloof in eigenwaarde is een goed functionerend maagdarmkanaal essentieel; dit heeft te maken de directe verbinding tussen de hersenen en het maagdarmsysteem.
Depressiviteit komt vaak voort uit gebrek aan eigenwaarde en bijbehorende angsten. In plaats van antidepressiva voorschrijven, is een herstel van de functie van het maagdarmkanaal een veel betere optie. Maar het is zoals altijd weer veel gemakkelijker om een recept uit te schrijven dan het ziekteproces zelf aan te vallen en de balans in het lichaam te herstellen.
Als het maagdarmkanaal niet optimaal functioneert raken ook de alvleesklier=pancreas, lever en nieren ontregeld. De slijmvliezen van het spijsverteringskanaal zijn niet meer te vertrouwen, ze gaan als ontstekingsfoci werken, waardoor de druk op het lichaam toeneemt en de energie afneemt.
Verderop in dit proces gaat er darminhoud lekken in het weefsel rondom het darmepitheel en giftige stoffen komen op deze manier direct in de bloedstroom. We noemen dit ‘het leaky gut syndroom’=’lekkende darm syndroom’.
Je kunt je voorstellen dat om alle producten die verteerd moeten worden in het maagdarmkanaal, het slijmvlies van dit kanaal als het ware waterdicht moet zijn.
Dit komt onder normale omstandigheden tot stand doordat de cellen van slijmvlies met ’tight junctions’=’hechte verbindingen’ tegen elkaar zitten. Deze verbindingen kan je zien als klittenband verbindingen. Als er door ontstekingsprocessen of schimmeldraden ruimte tussen deze celverbindingen ontstaat, ontwikkelt zich ‘het leaky gut syndroom’.
Langzaam maar zeker neemt de druk op je lichaamsfuncties toe, beginnend met een vermindering van je energie en uiteindelijke lichamelijke klachten. Waar die lichamelijke klachten zich uiten hangt af van familiaire gevoeligheden. Zo zien we dat bepaalde ziektebeelden in bepaalde families voorkomen, zoals reuma of hart en vaatziekten, MS of diabetes of zelfs bepaalde vormen van kanker.
Velen van ons lijden aan dit ‘leaky gut syndroom’ en begrijpen niet waarom ze zo weinig energie hebben. Waarom ze niet behoorlijk kunnen functioneren zonder koffie.
Sterke behoefte aan koffie wijst erop dat het lichaam een gebrek heeft aan energie, er is dan voortdurend een vraag naar cafeïne. Dit is dan de externe energiebron geworden. Verder draait het lichaam dan op wilskracht en gelukkig hebben we daar veel van als het nodig is, maar je wordt er niet blij van en uiteindelijk ga je dit gevecht verliezen, ga je echte lichamelijke klachten ontwikkelen.
Die lichamelijke klachten volgen dan op een periode van ‘leven bij de gratie van jouw wilskracht’. Als je van je zelf in de gaten krijgt dat je op je wilskracht functioneert en er dus eigenlijk geen normale energieflow is, dan is het tijd om maatregelen te nemen, om naar jezelf te kijken, hoe krijg ik mijn spijsverteringskanaal weer op orde.
Want jouw spijsverteringskanaal speelt een cruciale rol als het gaat om jouw energie niveau. Alle organen in je buik zijn hierbij betrokken, je alvleesklier, je lever met de galblaas en je nieren (hoewel die niet vrij in de buikholte gesitueerd zijn).
Als het spijsverteringskanaal niet optimaal functioneert, zal op den duur het immuunsysteem hier onder te lijden hebben. Talloze lymfklieren bevinden zich in de buik direct gekoppeld aan de het spijsverteringskanaal, de milt en de grote hoeveelheden lymfoid weefsel in de wand van de darmen (waaronder de Peyerse plaques) vormen voor 90% ons immuunapparaat.
Gaat het niet goed met het spijsverteringskanaal, dan gaat het ook niet goed met het immuunapparaat. Als het niet goed gaat met het immuunapparaat dan gaat het niet goed met jouw immuunreactiviteit. Je lichaam wordt gevoeliger voor allerlei infecties, ontstekingsprocessen worden chronisch, maar ook komt de afweer tegen tumoren (immune surveillance) onder druk te staan.
Andere gevolgen van het ‘leaky gut syndroom’ zijn veranderingen van ons DNA onder invloed van methylering van genen zoals bijvoorbeeld anti-tumor genen, anti-aging genen of insuline regulerende genen. Deze genen functioneren dan niet meer (zijn geblokkeerd) met als gevolg verhoogde kans op kanker, snellere veroudering of het ontstaan van diabetes.
Ook kunnen zware metalen, pesticiden, smaakversterkers, kunstmatige zoetstoffen, conserveringsmiddelen, genetisch gemanipuleerd voedsel, antibiotica – en hormoonschimmen in ons voedsel en water ons DNA beschadigen, met als gevolg dat genen worden geblokkeerd, of juist genen worden geactiveerd (zoals bijvoorbeeld proliferatie genen).
Het is ondertussen duidelijk dat deze producten ons DNA onder druk zetten en daarmee een wissel trekken op het DNA-herstelsysteem.
Dit heeft op zijn beurt weer effect op het verouderingsproces van al onze orgaansystemen. De reserve capaciteit van onze organen neemt dan versneld af. Niet alleen het DNA loopt schade op, ook het RNA, met name het mitochondriale RNA, raakt beschadigd, waardoor deze energiecentrales minder energie kunnen produceren.
Neem onze huid, een orgaan dat we gewoon in de spiegel kunnen bekijken. Vergelijk dan jouw huid eens met de huid van toen jij een baby, een kleuter, een tiener, een dertiger, een vijftiger was. Zie je de veroudering? Nou, alle organen in jouw lichaam tonen die veroudering, je denkt dat dat niet het geval is omdat je het niet ziet of voelt.
Ik heb al die organen wel gezien en bestudeerd, duizenden, niet alleen met het blote oog maar ook onder de microscoop, ze zijn net zo zwaar beschadigd en verouderd als je huid.
Neem een voetballer van 18 jaar, de snelheid en souplesse zijn dan optimal. Oh, wat is hij snel en beweeglijk, maar als de jaren verstrijken neemt dit zeer snel af. Bij 32, 33, 34 jaar is hij die snelheid en souplesse echt al voor een groot deel kwijt en moet hij het hebben van spelinzicht, zijn vasthoudendheid en wilskracht.
Zo gaat dat met alle orgaansystemen, gelukkig ben je geboren met een enorme reserve capaciteit. Die heb je soms ook nodig, bij uitzonderlijke stress, bij grote en langdurige inspanningen moet het systeem gewoon kunnen functioneren en dat lukt zonder dat je het in de gaten hebt op jonge leeftijd gewoon. Maar dat gaat steeds meer moeite kosten, je reserve capaciteit loopt steeds sneller terug. Tot je 60e merk je er hoegenaamd nog niet zoveel van, maar daarna is het inleveren geblazen. Tegen de tijd dat je 80 bent, is de reserve capaciteit meestal wel opgebruikt.
Niet bij ieder mens verloopt dit proces hetzelfde, de één verouderd sneller dan de ander.
Als we ons verder laten vergiftigen door het voedsel dat wij eten en het water dat we drinken dan zullen wij de 100 jaar niet meer halen.
20 jaar geleden was de oudste inwoonster in ons land 119 jaar oud, nu is de oudste inwoonster nog maar 109. En dan maar roepen in de media dat we steeds ouder worden, klinkklare lariekoek.
Het idee van wetenschappers dat onze kinderen 120-130 jaar kunnen worden, is nergens op gebaseerd. Onze kinderen worden namelijk vanaf hun geboorte vergiftigd met de eerder genoemde toxische stoffen. Denk niet dat dat zonder consequenties is.
Multinationals zoals Nutricia en Unilever schromen niet om dit voor elkaar te krijgen. Zolang zij geen biologisch en gifvrij voedsel op de markt gaan brengen, zou jij de shit die zij jouw kinderen laten eten links moeten laten liggen.
Boycotten die gifmengers die slechts proberen hun aandeelhouers tevreden te houden. Zij zijn net zo erg als de Big Farma, crimineel dus.
Nu reeds zeg ik: LAAT JE NIET LANGER VERGIFTIGEN…
Oké, we moeten verder met het spijsverteringskanaal.
Het spijsverteringskanaal begint met de mond, daarna de keelholte, dan de slokdarm (oesofagus), de maag, de dunne darm, de dikke darm en tenslotte de anus.
De naam zegt het al: het spijsverteringskanaal heeft als taak het voedsel dat wij eten te verteren. Dat verteren houdt in dat het voedsel wordt afgebroken tot voor ons lichaam nuttige en opneembare stoffen.
Het is de bedoeling dat er lichaamseigen producten uit gemaakt kunnen worden zoals eiwitten, specifieke vetten en hormone. Om dat voor elkaar te krijgen, moeten de aangeboden eiwitten en vetten worden afgebroken tot bouwstenen die door onze lever vervolgens kunnen worden gebruikt om lichaamseigen producten van te maken.
De lever is dus de fabriek van ons lichaam, daar vindt de assemblage plaats van lichaamseigen eiwitten, vetten (lipiden zoals cholesterol), veel bouwstenen voor synthese van celspecifieke producten en specifieke koolhydraten.
In de lever vindt voor een groot deel ook de ontgifting van ons lichaam plaats. Afvalproducten komen terecht in de gal dat tevens als emulgator van vetten in de dunne darm dient.
Volgende keer over hoe onze spijsverteringskanaal wordt bedreigd en wat we daaraan kunnen doen.
Tot dan.
Groet van Dr Roel, leef jouw dag in goede gezondheid en geniet van die dag.
** Wie een vraag heeft voor Dr Roel mag die emailen naar info(apestaart)orjana(punt)nl (schrijven zoals een normaal emailadres geschreven wordt). Dr Roel zal uit de inzendingen selecteren en antwoorden via de column of email. Uw mail wordt altijd beantwoord of door Orjana of door Dr Roel.